اولین علامت کرونای انگلیسی چیست؟
محسن ابراهیمزاده فوق تخصص بیماریهای عفونی با حضور در برنامه «طبیب» با اشاره به اینکه خستگی و بیحالی اولین علامت کرونای انگلیسی است، گفت:
محسن ابراهیمزاده فوق تخصص بیماریهای عفونی با حضور در برنامه «طبیب» با اشاره به اینکه خستگی و بیحالی اولین علامت کرونای انگلیسی است، گفت: با توجه به اینکه این ویروس در حال تکثیر است و هر ویروسی که مرتبا در حال تکثیر است در حال جهشهای متوالی است، لذا بیماران با علائم متفاوتی به ما مراجعه کنند.
این پزشک متخصص با اشاره به اینکه در کرونای قبلی دو فاز مستقل ویروسی و التهابی داشتیم، اظهار کرد: اما در ویروس جهشیافته این دو فاز در هم ادغام شده و همزمان با تکثیر ویروس فاز التهابی هم شکل گرفته و ضربههای خودش را میزند، لذا بیماری که دو شب قبل با حال عمومی خوب دیده بودیم بعد از ۴۸ ساعت با درگیری مواجه میشود چیزی که اصلا انتظار نداشتیم در این مرحله ببینیم.
او همچنین عنوان کرد: این ویروس به دلیل چسبندگی زیاد مسریتر است، بیماری داشتم که با یک سوار اتوبوس شدن شب علائمش ظاهر شده و دو شب بعد هم ریه درگیر و در بخش مراقبتهای ویژه هم بستری شده، یا فردی که با مترو به بازار رفته و فردای آن روز تب و لرز گرفته، لذا افراد خستگی، بیحالی و ضعف را جدی بگیرند، چون اولین علامت به ویژه در کرونای انگلیسی است و منتظر علائم عجیب و غریب دیگری نباشند.
ابراهیمزاده با تأکید بر اینکه هر چه فرد زودتر مراجعه کند و ما زودتر و به موقعتر از ابزارها و داروها استفاده کنیم موفقتر هستیم، یادآوری کرد: نباید زمان طلایی درمان را از دست داد، منتظر کاهش اکسیژن خون و تب و لرز نباشید، به ویژه جوانان، چون رزرو ریهشان زیاد است ممکن است در مراحل اولیه درگیری ریه خودش را نشان ندهد مثل اتفاقی که برای فوتبالیستهای عزیزمان افتاد و علائم و درگیری ریه دیر خودش را نشان داد.
داروی جدیدی برای درمان کرونای انگلیسی نداریم
فوق تخصص بیماریهای عفونی در ادامه تصریح کرد: ما داروی جدیدی برای درمان کرونای انگلیسی نداریم و در این مورد هم فقط به اقدامات حمایتیمان تکیه میکنیم، این اقدامات مهمترین اصل درمان است یعنی اینکه جلو برویم تا ببینیم بیمار چه علائمی پیدا میکند و از عهده آن نواقصی که در ارگانهای مختلف ایجاد میشود به موقع برآییم.
او همچنین توضیح داد: مثلا کسی که وارد بخش مراقبتهای ویژه میشود ما باید با روشهای غیر تهاجمی اکسیژن خون او را بالای ۹۰ نگه داریم، هر چه به سمت لولهگذاری و تهویه مکانیکی پیش برویم احتمال اینکه بتوانیم این فرد را از زیر دستگاه درآوریم کمتر است، لذا در پروتکلهای جدید هم توصیه شده تا آنجا که ممکن است بیماران را لولهگذاری نکنیم و از روشهایی مثل «ان آی وی» یعنی ماسکهایی که با فشار اکسیژنرسانی میکنند استفاده شود که البته این هم بسیار سخت است، چون این فشار هوا به همه اندامها وارد میشود.
ابراهیمزاده در پایان گفت: البته در اثر این فشار اکسیژن ممکن است ریه دچار حبابچههای هوایی شود و من مواردی داشتم که بعد از چند ماه وقتی سی تی میگیریم ظرفیت ریه کم شده و حالتهایی شبیه تاول یا بادکنکهای کوچکی در ریه بیمار ایجاد شده که در اثر همان اکسیژنتراپی است که البته در شرایط بحرانی قطعا باید از آنها استفاده شود، به همین دلیل است که فقط پیشگیری حرف اول را میزند.