دلتنگی علی زند وکیلی برای پدرش + عکس

بیوگرافی علی زند وکیلیخواننده

نام:علی

نام خانوادگی:زند وکیلی

تاریخ تولد:1356

محل تولد:شیراز

سازها:سنتور، تنبک، پیانو

علی زند وکیلی سال 1365 در شیراز متولد شد، او خواننده و نوازنده کشورمان است و فعالیت های هنری خود را از سه سالگی با نواختن تنبک و آواز شروع کرد.

عکس کودکی علی زند وکیلی

زندوکیلی در سال 1377 به هنرستان موسیقی شیراز وارد شد و نواختن سنتور و پیانو را آموخت. سال 1381 به هنرستان موسیقی تهران وارد واز همان هنرستان فارغ التحصیل شد و در حال حاضر کارشناس موسیقی می باشد.

عکس نوجوانی علی زند وکیلی

وی به همراه برادر خود، محمد زند وکیلی گروهی را تحت عنوان زند بند تأسیس کرد. علاوه بر آن سابقه همکاری با گروه های دنگ شو، خموش، طلوع، نغمه کیمیا، شروندو گلبانگ را دارد و کنسرتهایی نیز به همراه این گروه ها برگزار کرده است.

عکس علی زند وکیلی در کنار برادرش

از جمله کارهای شاخص وی می توان به تیتراژ مجموعه های دزد و پلیس، پژمان (آخر قصه) و شاهگوش (زهره) اشاره کرد. او در زمستان 1392 آلبومی را تحت عنوان عبور از مه در ژانر سنتی با اشعاری از حافظ، زهرا پناهی، حسین منزوی و وحشی بافقی در 14 قطعه منتشر کرد.علی زند وکیلی در سی امین جشنواره موسیقی فجر در شیراز در 24 بهمن ماه 1393 به اجرای برنامه پرداخت.

آلبوم های علی زندوکیلی

• میان تاریکی - 1390 (به همراه بابک غسالی)
• عبور از مه - 1392 (به همراه هامون بهرامی مقدم)
• دشت جنون - 1394
• همنشین درد - 1394
• یادی به رنگ امروز - 1394
• تماشای صبا - 1394
• چون رقص آب - 1394

عکسهای علی زندوکیلی

عکس علی زند وکیلی و مادرش

عکس علی زند وکیلی

تصاویر علی زند وکیلی

عکسهای علی زند وکیلی

عکسهای جدید علی زند وکیلی

عکس سیاه و سفید علی زند وکیلی

مصاحبه جذاب با علی زند وکیلی

علی زند وکیلی خواننده جوان محبوب در گروه های زیادی کار کرده از گلبانگ و طلوع گرفته تا دارکوب و دنگ شو، اما موفقیتی که الان دارد را مدیون تئاتر ترانه های قدیم محمد رحمانیان است. زندوکیلی در آن تئاتر ترانه های نوستالژیک را بازخوانی کرده بود و همین هم باعث شد که بازخوانی آهنگ های قدیمی به اصلی ترین قسمت از مسیر حرفه ای او تبدیل شود.

گفت و گویی با علی زند وکیلی انجام دادیم و با او سری به فانتزی ها و نوستالژی هایش زدیم تا ببینیم حال خود علی زند وکیلی بیشتر با چه آهنگ هایی خوش می شود و اصلا چگونه باید آهنگ های سنتی و فولکلور را بشنویم تا بتوانیم بیشترین لذت را از آنها ببریم.

موزیک علی زند وکیلی با اینکه موزیک شادی نیست، اما حال آدم را خوب می کند، یک جورهایی راه خودش را باز می کند وسط زندگی آدم و تاثیرش را می گذارد. این حال خوب از کجا می آید؟

اگر از لحاظ تخصصی بخواهیم نگاه کنیم، انرژی کلام و انرژی فاصله ها هستند که همیشه با درون آدم یکی می شوند. من معتقدم وقتی کلمات و حس خوب در یک خواننده یا آهنگساز یا ترانه سرا جوشش داشته باشد، می تواند آن ارتباط خاص را با مخاطب ایجاد کند. حالا چه حماسی باشد، چه شاد و چه غم و اندوه داشته باشد. گرفتن انرژی اصوات و کلمه و داستان و ماجرایی که در آن موجود است جای کار دارد و می تواند این دلنشینی را به وجود بیاورد. امروز برای من دیگر کلام مهم است، ملودی مهم است و حالی که می توانم از هردوی اینها بگیرم و با خودم یکی کنم و به مخاطبم ارائه بدهم تاثیر خودش را خواهدگذاشت.

آقای علی زند وکیلی شما چه طور به این حس و حال می رسید؟

من خودم وقتی موزیک هم گوش می دهم بیشتر درگیر کلمه می شوم. درگیر داستانی که پشت یک آهنگ موجود است، مثلا آهنگ به سوی تو، وقتی گوش می کنم اولین چیزی که به ذهنم می رسد این است که این ترانه از چه ذهنی بیرون آمده، شخصی که این آهنگ روایت حال اوست چه کسی بوده، حس و حالش چه بوده. برای یک خواننده بسیار مهم است که با آهنگ زندگی کند، خود من برای بازخوانی این آهنگ هایی که تا الان ساخته ام قبل از هر چیزی باید درگیر آهنگ شوم.

این درگیری که می گویم یعنی بتوانم تصویر و رنگ و بعد آن را بگیرم. بارها برای همه ما اتفاق افتاده که بخواهیم یک رمان بخوانیم یا یک شعر یا یک کتاب اما حالش نیست اما گاهی اوقات هم با یک تلنگر و اتفاق حال خوب ایجاد می شود. مثلا ممکن است شما راوی یک شعر برای من باشید یا اصلا یک داستانی را یک نفر تعریف کند. وقتی آن اتفاق بیفتد آن جذابیت ایجاد شود و دیگر کار تمام است.

علی زند وکیلی خواننده و نوازنده است

اکثر کارهای علی زند وکیلی بازخوانی آهنگ های قدیمی است؟ چون آن حس خوب را گرفته اید و حالا می خواهید منتقل کنید؟

من از کودکی همیشه سعی می کردم بر احساسم تکیه کنم، در ملودی و شعر هم همین اتفاق می افتد. حساس آدم درگیر می شود و هیچ حسی نمی تواند پنهان بماند. هیچ روشی نیست که بتوان با آن مخاطب را فریب داد و حس خوبت را بد منتقل کنی یا برعکس، اگر حست خوب باشد نتیجه کار هم حتما خوب است. همین چیزها باعث می شود که یک اثر ماندگار باشد، در بازخوانی ها هم سعی می کنم خودم را ببرم در آن دوران و در آن موقعیت قرار بگیرم.

جای ترانه سرا یا آهنگساز و حالم را با آنها یکی کنم، چون اگر دقت کنید اکثر آهنگ های قدیمی حالشان خوب است؛ کارهایی مثل مرا ببوس، بردی از یادم، مرغ سحر، الهه ناز و…؛ خیلی هم جالب است که اثر این کارها ماندگار شده اند؛ یعنی به قول شما با اینکه کارهای غمگینی هستند اما آن قدر حالشان خوب است که برای ما آن جذابیت و اتفاق را رقم می زنند.

حال خودتان با چه موزیکی معمولا خوب می شود؟

من ربنای استاد شجریان همیشه حالم را خوب می کند. هر وقت حالم خراب است ربنای استاد شجریان را گوش می دهم و فوری حس خوبی می گیرم، یک این و دیگری اذان موذن زاده اردبیلی. در همین محل کارم دو بار در روز صدای موذن زاده اردبیلی را می شنوم، هنگام ظهر و هنگام غروب. اینها موسیقی هایی است که واقعا حالم را خوب می کند. خیلی از قطعه ها هستند که بنا به شرایط و موقعیت ممکن است تاثیر بگذارند اما این دو در هر شرایطی و در هر حالی شنیدنشان برایم لذتبخش است.

این موزیک ها از همان ابتدا این قدر خوب بوده اند یا کمی هم بخاطر گرد زمانی است که رویشان نشسته؟

من اعتقاد دارم این آهنگ ها دوره خودشان گرفته، امروز شاید ما اصلا آن خاطرات را تخریب کنیم. خیلی ها هستند که شاید اصلا موافق بازخوانی های من نیستند یا اصلا دوست ندارند که خاطراتشان را علی زند وکیلی خراب کند؛ البته من همیشه سعی کرده ام هم حال افرادی که برای بار اول این موسیقی را ساخته اند و نوشته اند و خوانده اند باشم. معتقدم کارهای خوب همیشه حاصل یک همدرد بودن و همراه بودن و هم پیمان بودن است. مثلا شعر حافظ که هنوز هم این قدر تاثیرگذار و جذاب است در زمان خودش شاید دنیاگیر نشده بود اما در همان زمان هم تاثیرش را روی خیلی ها گذاشته بود.

آقای علی زند وکیلی شما به نتیجه هم رسیدید که ماندگاری این آثار از کجا ناشی می شود؟

اگر من امروز بخواهم یک اثر را تولید کنم نباید حواشی عالم هنر من را درگیر کند. شهرت و ثروت و… امروز خیلی از هنرمندها اول درگیر آن حواشی می شوند. استاد نصیریان در روز بزرگداشتش حرف جالبی زد. می گفت: «من اولین کاری را که رفتم بازی کردم، کار آقای مهرتاش بود و من نقش یک شخصی را داشتم که یک شمع را باید از اول تا آخر دستم می گرفتم. ما ساعت 8 اجرا داشتیم و من از ساعت 3.5 در تئاتر شهر بودم که بروم تمرین کنم.» یک واژه خوبی به کار بردند به اسم دل سپردن، ما دلمان را به کار نمی سپاریم.

این بزرگانی که کار دلنشین تحویل می دادند، دلشان را سپرده بودند، عمرشان را گذاشته بودند پای این کار، وقت صرف کرده بودند. من خدا را شکر می کنم که چنین رزومه ای دارم. برای خود من هم تئاتر محمد رحمانیان خیلی مهم بود. ما دو پارت اجرا می کردیم و در هر نوبت باید هشت قطعه را اجرا می کردم بدون هیچ توقفی و ما شاید این را صد شب اجرا کردیم ولی من خسته نمی شدم، عشقم این بود که بیایم و دوباره بخوانم یا اینکه همه چیز تکراری بود صحنه تکراری بود، موزیک، ماجرا، همه چیز ولی من واقعا لذت می بردم و آن قدر عاشق این کار هستم که اگر الان هم بیایند و بگویند صد شب دیگر اجرا کنیم، باز هم با اشتیاق این کار را انجام خواهم داد. این آثار هم همین هستند، یک مهر و خلوص نیتی درش هست که خیلی کم در آثار امروزی می بینیم و این است که کار را ویژه می کند.

تصاویر علی زند وکیلی

شیرازی بودن هم فکر کنم در این قضیه بی تاثیر نیست. شیرازی ها آدم های خوشحالی هستند.

آنکه صددرصد تاثیر دارد. البته من که از 14- 13 سالگی تهران زندگی می کنم ولی در آینده این تصمیم را دارم که حتما به شیراز برگردم. در آنجا یک مزرعه ای چیزی داشته باشم و برای خودم حال کنم با زندگی.