جسد مثله شده این کارگردان ۴۷ ساله، روز یکشنبه ۲۶ اردیبهشت ماه در سطل زباله‌ای در شهرک اکباتان کشف شد. گفته شده این هنرمند جوان توسط والدین خود به قتل رسیده است. 
این تصویر سال ۹۴ در مراسم افتتاحیه فیلم «سوگنامه ای برای یاشار» در موزه سینما ثبت شده است. طبق اقرار، پدر این کارگردان با او اختلاف داشته و ابتدا او را بیهوش و بعد جسد را با چاقو تکه تکه کرده است. پدر خرمدین در اعترافات خود گفته: پسرم مجرد بود. به خاطر اختلافاتی که داشتیم صبح روز قتل او را با خوراندن مواد بیهوشی، بیهوش کردم و سپس با ضربات چاقو به قتل رساندم و برای خارج کردن جسدش از خانه، آن را تکه تکه کردم و در نزدیک‌ترین سطل آشغال خیابان انداختم.
خرمدین در سال ۸۹ به‌عنوان دانشجو راهی لندن می‌شود و در آن‌جا با مساله مهاجرت و غربت درگیری پیدا می‌کند. وی فیلم «سوگنامه ای برای یاشار» را تا حد زیادی با الهام گرفتن از آن دوره زندگی خود ساخته است.
این فیلم روایت زندگی روزمره یاشار، مهاجر ایرانی ترک‌تبار در لندن است که با ویزای دانشجویی وارد لندن شده است. خرمدین همزمان با اتمام کالج دچار مشکلات مالی و نیز دلتنگی برای خانواده‌اش و ایران می‌شود و بین ماندن و برگشتن مردد است. ولی سرانجام تصمیم به بازگشت به کشور می‌گیرد.
به گزارش ایسنا، در مراسمی که دی ماه سال ۹۴ به بهانه اکران فیلم بابک خرمدین در موزه سینما برگزار شد، او از پدرش دعوت کرد که به روی صحنه بیاید و پدرش در سخنانی کوتاه گفته بود: «به نام خداوند آموزگار و به نام شهدای گلگون کفن جنگ هشت ساله و درود به شرافت آن شهدا که مملکت را حفظ کردند. من سرهنگ پیاده ستاد خرمدین هستم. ۳۰ سال خدمت کردم، ۶۹ ماه در مناطق عملیاتی بودم، دو مرتبه شیمیایی شدم و ۴ بار ترکش خوردم و خوشحالم که در مقابل ممکلت انجام وظیفه کردم. به جوانان توصیه می‌کنم از این گهواره وطن غافل نباشند چون رشد و سربلندی آنان در همین مملکت اتفاق می‌افتد. از این ۳۰ سال خدمت ۱۷ سال را دور از خانواده انجام وظیفه کردم و تمام زحمات خانواده روی دوش این خانم عزیزم (همسرش) بود که وطن دوم من هستند.»
بابک خرمدین کارگردان «سوگنامه‌ای برای یاشار» هم یادآور شده بود: «این اولین فیلم حرفه‌ای من است. اما «سوگنامه‌ای برای یاشار» یک فیلم حرفه‌ای نیست و این فیلم بدون هیچ امکانات و حتی مجوزی با کمک دوستانی که آن زمان داشتم ساختم و یک فیلم کاملا شخصی است. اگر می‌خواستم مجوز بگیرم، داستانی برای خودش می‌شد. با ویزای دانشجویی نمی‌توانستم برای مجوز اقدام کنم و در دوره‌ای هم آن‌جا بودم که با ایرانی‌ها خوب برخورد نمی‌شد . این روش فیلم‌سازی را در آن‌جا گریلا یا چریکی می‌گویند و خود دانشجویان انگلیسی هم به این روش فیلم‌هایی می‌سازند.»
زنده یاد اکبر عالمی هم که در آن مراسم حضور داشت در سخنانی کوتاه گفت: «بیشتر از ده سال پیش بابک خرمدین دانشجوی ممتاز دانشگاه تهران بود و بعدها شنیدم رفت انگلیس و از شنیدن خبر برگشتش به ایران خوشحال شدم.»
بابک خرمدین دومین کارگردانی است که در ماههای اخیر به واسطه خبر قتل بر صدر رسانه ها می آید. پیش از یک کارگردان سینما هم به خاطر قتل همسایه خبرساز شده بود.
