امشب که برای چندمین بار در طول نزدیک به دو سال پیشنهاد کار تصویر دیگری را به دلایلی که خواهم گفت رد کردم ، وقتی در یادآوری‌هام این پست آمد نتونستم سکوت این مدت را نگه دارم چون در این روزگارِ فانی باید بیش از پیش قدردان کسانی بود که همیشه به من آموختند.
برای بازیگری از جنس من که همیشه دغدغه‌ی چالش،کشف و خلق در انتخاب‌هایش، سعی در دوری از انتخاب کلیشه‌‌ای داشته( نگاهی به کارنامه تصویری و‌صحنه‌ای سختگیرانه من مؤید ادعایم هست) کیفیت و چگونگی نقش بعد از شناخت گروه اجرایی مهم‌ترین گزینه برای پذیرش خواهد بود... سن نقش قطعاً در مرحله بعد قرار می‌گیرد.
در صحنه این تنوع بسیار دلپذیر و غافلگیرکننده هست چون تنوع متون نمایشی زیاد هست. ( نقش چیستا در نمایشی به همین نام در سال ۸۳ که من ، مهدی سلطانی و پیام دهکردی هرکدام ایفاگر شخصیت‌هایی بودیم با حداقل پانزده سال اختلاف سن با خود واقعی ما، کیفیت اجرا برای همگی ما جوایز بازیگری سال را به ارمغان آورد ، مؤید کلامم هست) در این نگاه سختگیرانه بسیار سخت خواهد شد
وقتی انتخاب اشتباهی کنی چون ضربه‌ی سختی به پیشنهادات بعدیت خواهی زد .متاسفانه حرفه‌ی ما در این موارد بسیار بی‌رحم عمل می‌کند! وقتی دو سال قبل نقشی را پذیرفتم که با خودم حداقل یک دهه سنی فاصله داشت و با سن حقیقی بازیگر فرزندم در کار، فقط هشت سال اختلاف سنی داشتم ،قطعاً با این وعده بود که جزو سه شخصیت اصلی داستان و پیش برنده قصه خواهم بود. پس برایم چالش جذابی را در ذهنم رقم زد اما متاسفانه پس از شروع کار به مرور قصه تغییر کرد و از نقش هیچ جز یک هویت تزیٔینی مادرانه نماند و البته لیدرهایی که هیچ‌‌یک حاضر نشدند مسیٔولیت این اتفاق بسیار تلخ برای من را بپذیرند. پس از پخش مجموعه ظاهراً موفق، جز سیل پیشنهادات مشابه که نه تنها هیچ رنگ و خاصیتی در قصه ندارند بلکه هیچ ربطی به سن وانتخابهای من هم نداشت و‌طبیعتاً رد کردن،یادگاری نماند! . گفتم وقت قدردانی‌ست.
این عکس در پشت صحنه‌ی سریال #شاهگوشگرفته شده به یادم‌آورد که هربار به کلام استاد #داوود_میرباقری اعتماد کردم نتیجه نقش به مراتب بهتر از چیزی بود که حتی خوانده بودم.برای همین همیشه به جان منتظرم مرا در قامت نقشی ببینند. و اما انتخاب غلط هم باعث قدردانی من از مسیٔولین آن کار هست چون به من آموختند با سی سال سابقه هم نباید به «هر کلامی» اعتماد و تکیه کنم. خدشه به #اعتمادو #باور کسی در هر جایگاهی ( زندگی و کار) بدترین لطمه‌ایست که به روان وی می‌زنیم.
بیوگرافی الهام پاوه نژاد
- نام:الهام
- نام خانوادگی:پاوه نژاد
- تاریخ تولد:1350
- محل تولد:تهران
- تحصیلات:دیپلم تجربی
- تاهل:متاهل
الهام پاوه نژاد در سال 1351 در تهران متولد شد. او دیپلم تجربی از دبیرستان نوشیروان، فوق دیپلم بازیگری و کارگردانی از دانشگاه نیاوران دانشکده وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سال 1371 میباشد.
کودکی الهام پاوه نژاد
گفت و گو با الهام پاوه نژاد و دخترش کردیا
کردیا کنار مادر احساس امنیت می کند ولی دختر مستقلی است. او برای اینکه مادرش را خوشحال کند، تمرین پیانو را با همه سختی اش جدی می گیرد و مادر هم سعی می کند به پاس تلاش کردیا وقت بیشتری را با او بگذراند. کردیا وابسته نیست مثل خودش فکر می کند و دوست دارد یک طراح دکور داخلی شود تا بتواند برای مادرش خانه ای را طبق علایقش طراحی کند.
الهام پاوه نژاد و دخترش
کردیا خیلی بزرگ تر از سنش رفتار می کند، این به خاطر تربیت شماست یا...؟
برخی شرایط دست به دست هم می دهد و کودکانی که در یک چنین خانواده هایی بزرگ می شوند به خاطر نوع زندگی شان قائم به ذات بودن را فرامی گیرند، البته در کردیا می تواند ذاتی هم باشد به دلیل اینکه پدرم همیشه سعی کرده من و خواهرم را مستقل بار بیاورد، ما از 17 سالگی کار کردیم و درس خواندیم و در اجتماع حضور داشتیم. یک زمان هایی هم من نیستم و همیشه سعی کرده ام دخترم را آنقدر مستقل بار بیاورم که در نبود من هم بتواند از پس کارهایش بربیاید. اصلا به نظر من موفقیت یک مادر این است که بتواند در تربیت فرزندی مستقل و البته سرشار از عاطفه و مهر سربلند باشد. عده ای فکر می کنند مستقل بار آوردن بچه یعنی محبت نکردن به بچه و او را در معرض سختی ها و فشارهای بی خود قرار دادن. این تفکر اشتباه است.
کردیا برای روز مادر و مناسبت هایی که به شما مربوط است غافلگیرتان می کند؟
خیلی زیاد به سورپرایز کردن من علاقه دارد، وقتی بچه تر بود متوجه می شدم از چند روز قبل از مناسبت هایی که به من مربوط می شود با خواهرم برنامه می چیند تا مرا غافلگیر کند، از یک نقاشی گرفته تا هر چیزی که بخواهد به من هدیه دهد حتما قبلا فکرش را مشغول می کند.
