بهرام افشاری سارا و نیکا را با خاک یکسان کرد + فیلم

تیکه سنگین بهرام افشاری بازیگر نقش بهتاش در سریال پایتخت به سارا و نیکا را در ادامه مشاهده می کنید.بهرام افشاری در 6 خرداد سال 1366 در همدان متولد شد ؛ او تاکنون ازدواج نکرده و مجرد است.

تیکه سنگین بهرام افشاری بازیگر نقش بهتاش در سریال پایتخت به سارا و نیکا را در ادامه مشاهده می کنید.

بهرام افشاری در 6 خرداد سال 1366 در همدان متولد شد ؛ او تاکنون ازدواج نکرده و مجرد است.

عکس کودکی بهرام افشاری در کنار پدرش

تاریخچه فعالیت هنری

از سال 1382 کار تئاتر را در سطح آماتور در همدان آغاز نمود و به گفته خود بازیگری در تئاتر را بخاطر دور شدن از روزمرگی انتخاب کرد.

اما کم کم به این حرفه علاقه مند شد و در سال 1388 بزرگترین تصمیم زندگی خود یعنی هجرت از همدان به پایتخت - تهران و شرکت در کلاسهای بازیگری حمید سمندریان را گرفت.

با این مهاجرت و تغییر رویه خود را توانست خود را به سطح حرفه ای بازیگری نزدیک کرده و فعالیت خود را در زمینه تئاتر بیشتر کند.

قسمت اعظم فعالیت هنری او در تئاتر میباشد ؛ بطوریکه در طی چند سال اخیر اکثرا در جشنواره تئاتر فجر حضور پر رنگی داشته است.

ستاره پسیانی و بهرام افشاری در نمایش کامنت به کارگردانی یوسف باپیری

اولین کاندید شدن او در جشنواره تئاتر فجر در سن 24 سالگی او اتفاق افتاد.

در فعالیتهای اخیر خود در حوزه تئاتر نمایش جوجه تیغی را کارگردانی کرد که اتفاقا در این نمایش داستان زندگی خود را نوشته و بروی صحنه برد. این نمایش با استقبال قابل توجهی روبرو شد.

ایفای نقش افشاری در نمایش زندگی خود - جوجه تیغی

فیزیک خاص و مشکلات او در ایفای نقش

بهرام افشاری حدود 2 متر (198 سانتی متر ) قد داردو از اینرو در ابتدای ورود به عرصه بازیگری به خاطر قد بلند خود دچار عدم اعتماد به نفس شده بود و بخاطر همین حالت بازدارندگی از سوی خودش برایش ایجاد شده بود.

از طرفی اطرافیان و اهل سینما و تئاتر همیشه این مشکل بلندی قد او را مانعی برای پیشرفت وی میدیدند و روی این موضوع تاکید داشتند.

اما جالب است بدانید که برخی از کارگردانها از جمله منوچهر هادی که در ابتدا نظر مثبتی بر فعالیت بهرام افشاری در سینما را نداشتند بعد ها از وی در آثار خود در سینما استفاده کردند.

اکران مردمی فیلم لانتوری - بهرنگ علوی و بهرام افشاری و رضا درمیشیان و نوید محمدزاده

ورود بهرام افشاری به سینما

بالاخره او در سال 1392 با فیلم عصبانی نیستم ساخته ی رضا درمیشیان وارد سینما شد و پس از وارد شدن به این عرصه رنگ و بوی خاصی به فعالیت های خود داد.

به گفته بهرام افشاری در این تجربیات سینما و تلویزیون فیزیک و قد او همیشه باعث اختلاف بین عوامل همچون کارگردان و تهیه کننده ها برای انتخاب او در راستای بازیگری بوده است.

همکاری او با سیروس مقدم از نقش کوتاهی در پایتخت 2 شروع شد و پس از آن سریال علی البدل را با این کارگردان شروع کرد. اما اوج دیده شدن و محبوب شدن او با سیروس مقدم در پایتخت 5 در نقش بهتاش فریبا اتفاق افتاد ؛ بطوری که با اینکه وی اصلالت همدانی دارد اما به نحوی کارکتری مازندرانی به خود گرفت که گاها مخاطب این برداشت را دارد که بهرام افشاری اصالت شمالی دارد.

تم شخصیتی در بازیگری

بهرام افشاری توانمندی خود را در ایفای شخصیت های مختلف را در کارنامه هنری خود ثبت کرده است . اگر آثار سینمایی و تلویزیونی او را بررسی کنیم متوجه این خواهیم شد که تنها نقاط مشترک کاراکتر های ایفا شده توسط او فقط فیزیک اوست و توانسته تم های مختلف را به خوبی و تفکیک شده از تمهای قبلی خود ایفا کند.

بهرام افشاری در سریال علی البدل

علایق شخصی افشاری

او طرفدار تیم فوتبال استقلال تهران است.

سریالهای بهرام افشاری

پایتخت 2 به کارگردانی سیروس مقدم ساخته شده در سال 1391 و اکران در نوروز 1392

علی البدل به کارگردانی سیروس مقدم ساخته شده در سال 1395 و اکران در نوروز 1396

پایتخت 5 به کارگردانی سیروس مقدم ساخته شده در سال 1396 و اکران در نوروز 1397

کارهای سینمایی بهرام افشاری

عصبانی نیستم به کارگردانی رضا درمیشیان ساخته شده در سال 1392

ایران برگر به کارگردانی مسعود جعفری جوزانی ساخته شده در سال 1393

لانتوری به کارگردانی رضا درمیشیان ساخته شده در سال 1394

کارگر ساده نیازمندیم به کارگردانی منوچهر هادی ساخته شده در سال 1394

نیوکاسل به کارگردانی محمود قصابیان ساخته شده در سال 1395

آقای سانسور به کارگردانی علی جبارزاده ساخته شده در سال 1396

گفتگو با بهرام افشاری قدبلندترین بازیگر ایران در سال 1395

جشنواره فجر زمستان 1394 محل خودنمایی برخی بازیگران تئاتر بود که با درخشش خود در فیلم های مختلف نشان دادند در مدیوم پرحاشیه تر و البته شاید جذاب تر سینما هم حرف های زیادی برای گفتن دارند.یکی از این چهره ها بهرام افشاری بازیگر بلندقامتی است که جدا از فیزیک متفاوتش قدرت بیان و اکت مناسبی در بازیگری دارد و کم کم دیده می شود. حالا می شود نقش آفرینی او را در «لانتوری» زیر نظر گرفت و به کارهای بعدی اش با وسواس بیشتری دقیق شد. بهرام افشاری از آن دست بازیگرانی است که هم خوب حرف می زند هم برای صحبت کردن درباره خودش حوصله دارد، حتی اگر بعد از یک روز طولانی فیلمبرداری در کوه های الوند جلوی دوربین سیروس مقدم خسته شده باشد.

گفتید سر فیلمبرداری بودید.

الآن در دامنه دو هزارمتری کوه های الوند در جاده اشتران هستیم و اگر کیفیت صدا خوب نیست به خاطر همین موقعیت ماست. ما داریم سریال علی البدل را کار می کنیم.حتماً درباره اش شنیده اید.

بله می دانم کار سیروس مقدم و بسیار پر بازیگر است.

بله ما دو ماه و نیم است در این سریال مشغولیم. الآن هم آقای هومن حاجی عبداللهی کنار من نشسته و مدام شوخی می کند. قبل از این ایشان داشتند با تلفن حرف می زدند که من اذیتشان کردم و حالا ایشان می خواهد انتقام بگیرد.

کار سینمایی چطور. «لانتوری» اکران شده است اما در پروژه دیگری هم حضورداشته اید؟

در سینما «کارگر ساده» را به کارگردانی منوچهر هادی کارکردم که تجربه خیلی خوبی بود. نمی خواهم از عبارت نقش اصلی یا نقش مکمل استفاده کنم چون هر نقشی قابلیت های خودش را دارد و به اندازه خودش مهم است اما در آن کار 40 روز فیلمبرداری داشتم. این کار برای فجر امسال آماده می شود. جدا از این یکسری فیلمنامه به دستم رسیده که در اسرع وقت درباره حضور در کار بعدی ام تصمیم گیری می کنم.

بهرام افشاری و نوید محمدزاده و باران کوثری و مهدی کوشکی در فیلم لانتوری

چه اتفاقی افتاد که به پروژه «لانتوری» پیوستید و کار با رضا درمیشیان چطور بود؟

قبلاً من در اولین کار سینمایی ام با رضا درمیشیان در «عصبانی نیستم» کارکرده بودم. آنجا اتفاقاتی افتاد که در حق کارگردان و فیلمش ظلم شد که دیگر نمی خواهم به آن بپردازم اما در آن فیلم ما باهم همکاری خیلی مناسبی داشتیم. وقتی ایشان فیلمنامه «لانتوری» را در دست داشتند درباره نقش و خواسته کارگردان از من باهم صحبت کردیم و گپ زدیم و اوایل سال گذشته بود که این کار را شروع کردیم. «لانتوری» برای من تجربه خوبی بود چون هم در تئاتر هم در سریال «پایتخت» که چاشنی کمدی داشت کارکرده بودم و احساس می کردم در کار جدی پتانسیل های بیشتری داشته باشم. «لانتوری» محصول و مصداق حرف و هدفی است که داشتم و هر کس برود ببیند به این فضای کاری متمایز پی می برد.خودم می خواستم این فضای متفاوت را ایجاد کنم و بیشتر با کاراکترهایی که قبلاً در فضای طنز تلویزیون یا تئاتر داشتم فاصله بگیرم.

در «لانتوری» نقش کوتاهی دارید اما آن هایی که فیلم را دیده اند از بازی شما تعریف می کنند.

نقش من کوتاه نیست و من جزو اعضای اصلی «لانتوری» هستم اما چون کار پر بازیگر است و به گروه های دیگری که در فیلم سهم دارند اشاره می شود، احساس می کنید که نقش کوتاه است. خدا را شاکرم که می گویید در جشنواره کارم را پسندیدند چون مخاطب است که نظر می دهد . خدا را شکر اتمسفری که دور و بر این فیلم وجود داشت خیلی خوب بود و امیدوارم دیده شود.

در جشنواره فجر سال گذشته بازیگران تئاتری در برخی فیلم ها حضور داشتند و درخشیدند و نقدهای مثبتی هم در این زمینه دیده شد.

به خاطر این است که اول ازهمه اعتماد باید وجود داشته باشد. اعتماد به بازیگران تئاتر. همه جا خوب و بد هست، بی تجربه و باتجربه هست ، باسواد و بی سواد هست اما باید اعتماد شود. در چند سال گذشته مدام به ما می گفتند بازیگران تئاتری در بازی هایشان اغراق بیش ازاندازه دارند یا کارهایشان مینی مالیستی نیست اما این حرف درستی نبود .بازیگری الآن مثل علم پیشرفت کرده و همه اعضایی که در مدیوم های مختلف کار می کنند سعی دارند خودشان را آداپته کنند. مخصوصاً نسل جوان هایی مثل نوید محمد زاده عزیز یا خیلی های دیگران که در روزهای آینده گذر زمان خودشان را نشان خواهند داد. این ماحصل اعتماد کارگردان ها و البته مخاطبان است چون سلیقه ها هم دیگر فرق کرده و مردم به همان میزان که بازیگر چشم قشنگ و خوشگل و زیبا را می پسندند، دنبال آرتیست حرفه ای هم هستند. آن ها هزینه می کنند که بازی ببینند، آرتیست و کاراکتر ببینند و فیلم تماشا کنند. خدا را شکر که به این فضا بها داده شده و همین باعث شکل گرفتن بازی های متفاوت و شخصیت های متفاوت شده است . ما هم این فضا را احساس کرده ایم و حالا رابطه خوبی بین بازیگران و مخاطبانشان ایجادشده است.

Bahram Afshari

باوجود درخشش بازیگران تئاتر در سینما مثل حمیدرضا آذرنگ، سیامک صفری یا علی سرابی اما بیشتر این بازیگران نقش های فرعی فیلم ها را ایفا می کنند و علی رغم درخشش در این نقش ها هیچ وقت نقش اصلی به آن ها داده نمی شود.دلیلش را چه می دانید؟

این را باید از خود چهره هایی که نام بردید بپرسید. من می توانم درباره خودم صحبت کنم .اگر بخواهم درباره خودم بگویم نقش اصلی آن چنان برای من جذاب و هیجان انگیز نیست و در عوض به نظرم نقش مکمل خیلی ماندگارتر و هیجان انگیزتر است چون هر چه محدودتر شوی مثل یک فنر پتانسیل بیشتری پیدا می کنی و انرژی بیشتری در کار می گذاری.

شما با قدبلندی که دارید صاحب فیزیک متفاوتی هستید که حضورتان در فیلم های سینمایی و پذیرفتن نقش ها را با چالش هایی مواجه کرده.خودتان جایی گفته بودید الآن به بازیگر خوب متمایز نیاز داریم.آیا این متمایز بودن به شما کمک کرده؟

اگر بخواهم از دیدگاه خودم بگویم من این فیزیک را یک امتیاز می دانم. شاید این قدبلند برای هر نقشی خوب نباشد اما سلیقه خودم هم نیست که در همه کانال ها و در لحظه به لحظه سریال ها باشم . این ویژگی از این نظر برای من خوب است چون به درد نقش های خاص و تجربه های خاص می خورم که متفاوت تر از کارهای عامیانه است. البته من کارهای عامیانه را هم دوست دارم اما حضور در نقش های متفاوت را بیشتر می پسندم . نمونه اش شیرافکن در سریال «پایتخت» . حالا بهتر است این نقش را با نقشم در «لانتوری» مقایسه کنید.بعد «لانتوری» را با «کارگر ساده» و «کارگر ساده» را با «علی البدل» مقایسه کنید تا به این موضوع پی ببرید. اگر این نقش ها را راحت نگاه کنید فاصله ها را می بینید و من هم خوشحالم که در این سن چهار یا پنج نقش متفاوت اجرا کرده ام . البته این حرف ها بر اساس غرور و منیت نیست. اوایل ناراحت بودم که به خاطر فیزیکم برخی نقش ها از من گرفته می شد چراکه کارگردان احساس می کرد در ترکیب بندی با پارتنرم من به درد آن نقش نمی خورم و آن ترکیبی که در ذهنش بوده شکل نمی گرفت .الآن من به سلیقه کارگردان ها احترام می گذارم و برای من قابل احترام هستند اما من خودم شخصاً این فیزیک را یک پوینت می دانم. البته این مسئله را خیلی بزرگ نمی کنم اما شاید در بازیگری راه نسل آدم های دو متری را بازکنم.