آیا آمنوره در دوران بارداری تاثیر گذار است؟
آمنوره یک وضعیت خاصی است که در بعضی از خانم ها اتفاق می افتد و دوران قائدگی آنها با مشکل مواجه می شود.
آمنوره چیست؟
به عدم وجود قاعدگی آمنوره گفته می شود. در بیشتر موارد، وجود آمنوره نشانگر آن است که تخمک گذاری در آن ماه اتفاق نیفتاده است. بنابراین، افراد آن را با ناباروری مرتبط می دانند.
گرچه همیشه اینطور نیست اما موجب نگرانی در بیشتر خانم ها می شود. چرخه قاعدگی می تواند در طی برخی از شرایط فیزیولوژیکی مانند بارداری، شیردهی یا از بین رفتن یائسگی قطع شود.
انواع آمنوره
متخصصان آمنوره را به دو دسته آمنوره اولیه و ثانویه طبقه بندی کرده اند که به سن و دلایل مختلفی بستگی دارد.
آمنوره اولیه:
آمنوره اولیه به معنای عدم شروع اولین قاعدگی در دختران جوان 16 ساله است که بطور طبیعی رشد می کنند و ویژگی های جنسی ثانویه در آنها پدید آمده است اما اگر در سن 13 سالگی موی عانه نداشته باشند، احتمال ابتلا به آمنوره وجود دارد.
برخی از شایع ترین علل آمنوره اولیه:
- پرده بکارت مسدود
- بدشکلی رحم یا واژن که از خروج خون جلوگیری می کند
- تومور هیپوفیز یا هیپوتالاموس
- نقص مولری
- سندرم ترنر
آمنوره ثانویه:
در آمنوره ثانویه دوره قاعدگی حداقل 3 ماه در زنانی قطع می شود که قبلاً چرخه قاعدگی منظم داشته اند. بیشتر افراد مبتلا به آمنوره ثانویه بین 25 تا 35 ساله هستند. علت اصلی آمنوره نوع دوم بارداری است زیرا زنان باردار در تمام دوران بارداری تخمک گذاری ندارند و همچنین می تواند به دلیل شیردهی، یائسگی و استفاده از قرص های ضد بارداری رخ دهد.
علاوه بر این، چاقی، استرس، اضطراب و ورزش شدید از عوامل مستعد کننده آمنوره ثانویه است. اگر آمنوره علل فیزیولوژیکی نداشته باشد، ممکن است به دلیل نوعی بیماری اکتسابی بوجود آمده آید.
علت آمنوره ثانویه می تواند هر یک از بیماری های زیر باشد:
- سندرم تخمدان پلی کیستیک
- مشکلات تیروئید (کم کاری و پرکاری تیروئید)
- ترشح زیاد پرولاکتین از غده هیپوفیز یا هیپوتالاموس
- مصرف دارو برای درمان اسکیزوفرنی یا روان پریشی
- نارسایی زودرس تخمدان
آیا بارداری با آمنوره امکان پذیر است؟
اگر آمنوره اولیه به دلیل وجود ناهنجاری مادرزادی یا انسداد پرده بکارت ایجاد شود باز هم خانم امکان باردار شدن را دارد زیرا تخمک گذاری به طور معمول اتفاق می افتد اما خون خارج نمی شود که معمولاً با جراحی درمان می شود اما وقتی آمنوره اولیه به دلیل ناهنجاری غدد جنسی، مانند سندرم ترنر رخ دهد امکان بارداری بطور طبیعی وجود ندارد و بارداری باید از طریق روش های مصنوعی و با اهدای تخمک انجام شود.
اگر آمنوره ثانویه به دلیل مصرف داروها یا برخی دیگر از عوامل مستعد کننده ایجاد شود، از بین بردن علت و تنظیم چرخه های قاعدگی برای بارداری لازم است. از سوی دیگر، اگر آمنوره ناشی از سندرم تخمدان پلی کیستیک یا مشکلات تیروئید باشد، بارداری را بسیار دشوارتر می سازد. بنابراین برای تشخیص علت آمنوره باید فاکتورهای مختلفی را بررسی کنید.
درمان های پیشنهادی برای بیماران مبتلا به آمنوره
پس از تشخیص علت آمنوره گزینه های درمانی شامل موارد زیر می شود:
- استفاده از دارو برای بازگرداندن تعادل هورمونی و درمان بیماری هایی مانند مقاومت سندرم تخمدان پلی کیستیک.
- القای تخمک گذاری با داروهایی مانند کلومیفن سیترات و گنادوتروفین که تجویز آنها باید با دقت توسط متخصص کنترل شود. این درمان باروری به ویژه در زنان زیر 35 سال که فاکتورهای به انسولین در بیماران مبتلا به دیگر ناباروری را ندارند، بسیار مفید است.
- اگر این داروها کافی نباشند و ناباروری دلایل دیگری داشته باشد، بهترین گزینه لقاح آزمایشگاهی (IVF) است که به پزشکان این امکان را می دهد تخمک های با کیفیت بیمار را انتخاب کرده و آنها را بارور کنند، سپس جنین ها را به رحم بیمار انتقال دهند.
- در موارد بسیار خاص، روش جراحی برای از بین بردن تومورهای هیپوفیز، عادی سازی محیط هورمونی تخمدان یا رفع موانعی که می توانند مانع خارج شدن خون قاعدگی شوند، توصیه می شود.