پیام علی دایی برای مادر داریوش فرضیایی + فیلم

یادش بخیر روزی که قرار شد دیداری با « علی دایی » داشته باشم مامان جان یک اسکناس ده هزارتومانی از لای قرآن به رسم سنت همیشگی بهم داد و کفت : اینو بده علی دایی و بگو سید خانم برات دعا میکنه که عاقبت بخیر باشی خلاصه آقای گل هم این ویدیو رو در جواب برای مادر جان به زبان ترکی ضبط کردند @alidaei

 

 

 

 

View this post on Instagram

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

A post shared by عموپورنگ|داریوش فرضیایی (@dariushfarziaee)

بیوگرافی و عکسهای داریوش فرضیایی (عمو پورنگ)

نام :داریوش نام خانوادگی :فرضیایی تاریخ تولد :1352/5/1 محل تولد :تهران تحصیلات :کارشناسی گرافیک تاهل :مجرد

--------------------------------------

زندگی شخصی عمو پورنگ

داریوش فرضیایی متولد اول مرداد 1352 در تهران است. او ششمین فرزند خانواده است.

دوران کودکی عمو پورنگ

مادرش سیده فاطمه گیلانپور متولد 1315 در گیلان و پدرش آذری است.

عمو پورنگ و مادرش

وی در 29 خرداد ماه 1393 پدرش را از دست داد و عکس او در کنار پدرش واکنش هایی را در فضای مجازی برانگیخت.

پدر و مادر داریوش فرضیایی

عشق و علاقه وصف ناپذیر او به مادر مهربانش ستودنی است و اجراهای دلنشین و صمیمی او سبب شد بر اساس نظرسنجی های صورت گرفته98% بیننده را به خود اختصاص دهد. او تحصیلات خود را در رشته گرافیک ادامه داد و با مدرک کارشناسی از دانشگاه فارغ التحصیل شد.

داریوش فرضیایی در سفر حج:

عمو پورنگ به همراه بازیگرانی همچون محمدرضا شریفی نیا، محمدرضا گلزار، حسام نواب صفوی الهام حمیدی، نیوشا ضیغمی و همسرش عازم سفر حج شدن که در ادامه عکسی از آنها با لباس احرام در خانه کعبه را مشاهده میکنید.

داریوش فرضیایی، محمدرضا گلزار، الهام حمیدی و نیوشاضیغمی در خانه خدا

عکسهای داریوش فرضیایی

فعالیت هنری داریوش فرضیایی عمو پورنگ

فرضیایی از سال 1373 و در 21 سالگی وارد صدا و سیما شد و فعالیت خود را با گزارشگری رادیو آغاز کرد. پس از آن در برنامه عصر جمعه با رادیو در تیپ های مختلفی ظاهر شد که شاخص ترین آنها گل پسر و ننه بلقیس بود. با برنامه او ما و شما که به کارتون های درخواستی بچه ها اختصاص داشت وارد دنیای تصویر و تلویزیون شد. سال 78 با مجموعه تورنگ و پورنگ بین بچه ها چهره شد و پس از آن در ماه رمضان سال 1381 با اجرای برنامه کودک و نوجوان و اسم مستعار هنری «عمو پورنگ» بین مخاطبان کودک و بزرگسال محبوبیت یافت.

داریوش فرضیایی و امیرمحمد متقیان

او به همراه امیرمحمد در برنامه ای که صداوسیما با همکاری اداره راهنمایی و رانندگی تدارک دیده بود (همیار پلیس) به عنوان مجری وبازیگر ایفای نقش کرده است.

عمو پورنگ و امیرمحمد همیار پلیس

این دو باز با هم در برنامه های دیگری چون بوستان دوستان پورنگ و هزار و شصت و شونزده و کتابخانه عمو پورنگ همکاری خود را ادامه دادند.در این چند برنامه اخیر او با افرادی چون امیر محمد متقیان (نقش های امیر محمد ، گلدون خان ، آقا نگهدار و آقا ممنون) ، محمدرضا خوارزمی (نقش های جوجه ، دود دو) ، امیر سهیلی (نقش سلطان) و ابراهیم شفیعی (نقش پهلون پنبه) و همکار بوده و با آنها خیلی موفق بوده است.

سلطان و عمو پورنگ و پهلون پنبه در کتاب خانه عمو پورنگ

گروه برنامه ساز عموپورنگ در نوروز 1394 ویژه برنامهٔ عیدانه عموپورنگ را به مدت هفت روز با همکاری شهرداری منطقه5 تهران در بوستان جوانمردان ایران به روی آنتن بردند. همچنین محله گل و بلبل تنها برنامه ای است که بزرگترین دکور برنامه کودک را تا به الان با مساحت 1500 متر را داشته است؛ که با مشارکت شهرداری تهران در 90 قسمت 45 الی 60 دقیقه ای تولید و بر روی آنتن شبکه دو رفت.

عمو پورنگ در محله گل و بلبل

گفتنی است که ایشان در سال 94 سابقه اجرای 2 برنامه را دارد.همچنین وی در برنامه سه ستاره که به معرفی برترین های سال 94 در ویژه برنامه نوروز 95 پرداخت به عنوان سومین مجری برتر سال 94 در کنار عادل فردوسی پور و رامبد جوان منتخب شد.

داریوش فرضیایی و احسان علیخانی در برنامه سه ستاره

برنامه های تلویزیونی عمو پورنگ

• ما و شما 1374
• تورنگ و پورنگ 1378
• کودک و نوجوان 1381
• ویژه ماه رمضان 1381
• شبکه بی طرف 1383
• یکی و تکی 1384
• باز باران با طراوت 1385
• شبکه عمو پورنگ 1387
• مدرسه عمو پورنگ 1388
• بوستان دوستان پورنگ 1389
• هزار و شصت و شونزده 1391
• کتابخانه عمو پورنگ 1392
• عیدانه 94 عمو پورنگ 1394
• محله گل و بلبل 1394
• عیدانه 95 عموپورنگ 1395

عمو پورنگ در شبکه نمایش خانگی

• سفر بی خطر (1386–1387)
• شبکه کودک عموپورنگ (1390)

داریوش فرضیایی در نقش های متفاوت

عمو پورنگ و اردک

واقعاً مردم "عمو پورنگ" را دوست ندارند

وقتی بعد از نقد و هجمه‌های یکسویه و حملاتی که به موسیقی و عروسکِ (سربالا) می‌شود حرف از نارضایتی مردم می‌شود، به سراغ داریوش فرضیایی رفتیم و او به تسنیم چنین پاسخ داد: مردم خوشحالند و از طریق پیامک و کامنت در فضای‌ مجازی‌ام از ما می‌خواهند باشیم و برنامه‌سازی کنیم. تیزرها را می‌گذاریم از ما می‌خواهند که "بچه‌محل" را ادامه بدهیم. ما در این برنامه برای محیط‌ زیست بچه‌ها، اعتماد به نفس،‌ خودباوری، صمیمیت و همزیستی، حرف‌های گفتنی داریم. هرکدام از شخصیت‌های ما، برای بچه‌ها و بزرگترهای ما فانتزی داشته‌اند ؛ ما پیام غیرمستقیم داده‌ایم و این اصولِ برنامه‌سازی و سریال‌سازی است.

وقتی صدا پیشه "جناب‌خان" هم وارد "بچه‌محل" شد

داریوش فرضیایی (عمو پورنگ) به حضور محمد بحرانی صداپیشه "جناب‌خان" در نقش شوهرعمه اشاره کرد و افزود: از روز گذشته که "محمد بحرانی" را در نقش شوهر عمه وارد داستان کرده‌ایم هم بازتاب‌های خوبی داشته‌ایم.همیشه دنبال نمایش زیبایی‌ها بوده‌ایم و بچه‌ها و خانواده‌هایشان هم اینطور ما را قضاوت کرده‌اند. مهم این است که چیزهای خوب را بگوییم از امید و بالندگی و طراوت و شادابی حرف بزنیم؛ هرکدام از شخصیت‌های داستان ما چه بلبل‌خان و چه پدر و مادر پورنگ در داستان همه به دنبال رضایتند. و رضایت یکی از بحث‌های روانشناسی است که زیبایی‌ها دیده شود. در هر شکل و قیافه‌ای باشیم زیباست درباره هرچیزی صحبت کنیم. واقعاً در پیامک‌ها می‌خوانم مردم استقبال می‌کنند.

عمو پورنگ می‌خواند: تموم کشور من خانواده منه

او درباره نقدها به موسیقی‌های برنامه عبارت "ما نگران محتوای شعر و موسیقی آلوده ماهواره و فضای‌مجازی‌ایم"، توضیح داد: همان‌قدر که در شخصیت‌پردازی‌هایمان به مناطق مختلف کشور با آن لهجه‌ها و گویش‌ها پرداختیم در موسیقی‌ها هم "فولکلوریک" یا همان موسیقی نواحی توجه ویژه داشتیم. ما نگرانِ محتوای شعری و موسیقی‌های نامطلوبی هستیم که از طریق ماهواره و فضای مجازی به گوشِ بچه‌ها می‌رسد به همین‌خاطر اینجا شعرهای با محتوا را درنظر گرفتیم که به واسطه موسیقی‌های با اصالت ایرانی در جریان پخش سریال پخش شوند. موسیقی‌های ما جنبه آموزش دارد،‌ اکثراً در مورد محیط زیست و خانواده است. مثلاً می‌خوانم: "جمع‌مان جمعه، خانه‌هایمان گرمه"، یا "یک خانواده‌سالم و یکی جامعه‌سالم را لبخند می‌سازه، تموم کشور من خانواده منه..." این‌ها به همزیستی مسالمت‌آمیز و همدلی اشاره دارد.

شوخی نیست ضبط هر قسمت 47 دقیقه‌

فرضیایی در خصوص پیام فصل دوم "بچه‌محل" گفت: تصویربرداری‌ فصل دوم ادامه دارد، شوخی نیست ضبط هر قسمت 47 دقیقه‌ای برای کودکان که هزاران پیچیدگی و مفاهیم در پی دارد. ما فقط یک سریال سرگرم‌کننده و طنز کودکانه نیستیم، در کنار این فضای شاد و مفرح، مفاهیم مهم مهارت‌های زندگی، مهارت‌های اجتماعی و سبک زندگی ایرانی- اسلامی را دنبال می‌کنیم. نوع ارتباط انسان‌ها، نوع احترام به یکدیگر، قانون شهروندی و پایبندی به قانون، رعایت حق همسایه و احترام به جامعه با یک فصل و دوم تمام نمی‌شود و همین‌طور این رویه ادامه پیدا خواهد کرد.

من جایی نمی‌روم، دلم برای کودکان سرزمینم می‌سوزد

پیش از این درباره شایعه حضور داریوش فرضیایی (عمو پورنگ) در بخش کودکِ BBC صحبت کردیم که او گفت: بله. اعلام کرده بودند اما اینجا همیشه خانه من بوده و هست. همان موقع هم گفتم من کشورم را دوست دارم. کودک ایرانی را دوست دارم. اصلاً سرمایه من همین بچه‌های این مملکت‌اند. از توانم هرچه دارم می‌گذارم، چون کار کودک را دوست دارم. کار کودک باید در کشورمان جدی گرفته شود. امثال ما باید با انگیزه بیشتری کار کنند. من کجا می‌خواهم بروم و این جا دارم زندگی می‌کنم.

او در این گفت‌وگو هم دوباره به این نکته اشاره کرد که: من جایی دارم زندگی می‌کنم که نامش وطن است. همین‌جا بدنیا آمدم و در همین‌جا از دنیا خواهم رفت. مادری دارم که تمام زندگی من است، دیدن و در کنار او بودن را با هیچ جهانی عوض نمی‌کنم. 20 سال بذری کاشته‌ام و نهال و درخت شده، این بچه‌ها و بیننده‌ها صاحبانش هستند. زیر سایه دعای مردم کارم را ادامه می‌دهم، این قشنگ‌ترین تصویری است که من برای خودم نگه داشته‌ام. بچه‌های دهه 70 و 80 با من بزرگ شده‌اند و دعای خیرشان پشت سر راهم است. من افتخار می‌کنم که در ایران برای کودکان و خانواده‌های ایرانی کار می‌کنم. دغدغه‌ها و گرفتاری‌های خودم را دارم اما همه‌جای دنیا آسمان آبی است اما من وطنم را دوست دارم و به تعلقاتم احترام می‌گذارم. شرایط سخت است اما برای همه سخت است من هم جزئی از همین مردمم باید بمانم و برایشان برنامه‌سازی و سریال‌سازی کنیم.

باید برای شاد کردن دل بچه‌ها کاری کنیم

فرضیایی با اشاره به اینکه باید برای شاد کردن دل بچه‌ها کاری کنیم، افزود: بهترین زندگی کنار مادرم است، همه زندگی من مادرم هست و همه بچه‌های این وطن آنقدر برای من عزیزند که سعی می‌کنم این بچه‌ها را از دست ندهم. این بچه‌ها را دوست دارم و برای این بچه‌ها وقت می‌گذارم. در کرونا برنامه‌سازی و سریال‌سازی کار سختی است، ما هم پدر و مادر و خانواده داریم. واقعاً من می‌آیم سر صحنه و می‌روم مادرم تنش می‌لرزد. چرا برخی این‌ها را نمی‌بینند؟ چرا توجه نمی‌کنند یکسری از آدم‌ها خصوصاً کودکان و نوجوانان ما به خاطر شرایط موجود، ناراحت و افسرده شده‌اند و باید برای شاد کردن دل بچه‌ها کاری کنیم.

دغدغه کودکان را دارد حتی اگر بی‌جهت در رسانه‌ها مورد انتقاد قرار بگیرد؛ وقتی از او می‌پرسیم واقعاً مردم منتقد "بچه‌محل‌"‌اند! با همان لحنِ صادقانه‌اش، می‌گوید مردم خوشحالند فصل جدید‌ "بچه‌محل" آمده و به من پیام می‌دهند که باشیم و برنامه‌سازی کنیم.

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، حمله و هجمه علیه برخی از برنامه‌های تلویزیون خصوصاً "بچه‌محل" توسط فضای‌مجازی و برخی رسانه‌ها که ناخواسته و خواسته به آن می‌تازند ما را یادِ این گفته محمد درویشعلی‌پور نویسنده "بچه‌محل" می‌اندازد، وقتی که گفت: "برخی ناخواسته و خواسته، برنامه‌های خوبِ تلویزیون را وارد جریان‌های خاص می‌کنند به خاطر آن است که نگذارند تلویزیون و برنامه‌های خوبش دیده شوند." او در پاسخ به این سؤال که چرا امروز آنقدر درباره نفوذ و نفوذی صحبت می‌کنند به خبرنگار خبرگزاری تسنیم گفته بود:

چرا نمی‌خواهند تلویزیون دیده شود؟

"تلویزیون یعنی زبان حکومت و هرکس می‌خواهد زبان حکومت را بشنود از تلویزیون این کلام و رفتار را دنبال می‌کند. برنامه‌ها و سریال‌ها باید این امکان را برای مخاطب فراهم کنند مردم با تلویزیون آشتی کنند. این نقطه قوت و فراگیری تلویزیون است! برچسب نفوذی را می‌زنند و یا در نقدهایشان اینطور فضاسازی می‌کنند چون دشمن ما دوست ندارد مخاطب تلویزیون زیاد شود. برخی انگار در داخلِ کشور، عاشق و دلباخته شبکه‌های معاند ماهواره‌ای‌اند. دیدید که برخی اوقات هم می‌گویند کسی تلویزیون ایران را می‌بیند! وقتی شما مهره با ارزش بچه‌های ایران را دوست دارید به آن آسیب می‌زنید نظام آسیب می‌بیند."

هیچ‌وقت به خاطر یک مشت دلار به آنتن پشت نکرد!

حال سؤال این است که آیا واقعاً مردم "عموپورنگ" را نمی‌بینند و موسیقی‌هایش را مبتذل می‌دانند یا انتقاد دارند چرا آنقدر برخی شبکه‌ها و تهیه‌کنندگان به سراغ بازیگران یک‌بار مصرف و اینستاگرامی می‌روند؟ حضور پررنگ شاخ‌های اینستاگرامی در سریال‌های تلویزیونی، جایِ بازیگرانی که سال‌ها درس این کار را خوانده‌اند را می‌گیرند و از طرفی‌دیگر بدونِ داشتن جایگاهی در عرصه خوانندگی و دانش این هنر گرانسنگ،‌ تیتراژ برنامه هم می‌خوانند. این حضور پررنگ پیامدهای بسیار بد و منفی را در پی دارد و باعث می‌شود سیل عظیمی از دوستداران سینما، به جای تلاش و پشتکار در این حرفه سعی کنند خود را با انتشار انواع کلیپ‌های هجو به شاخ اینستاگرامی تبدیل کنند تا شاید بتوانند از این راه پای خود را به سینمای ایران باز کنند.

پورنگی که 20 سال در تلویزیون برای کودکان این سرزمین با دغدغه کار کرده و با داشتنِ پیشنهادهای مختلف در آن سوی مرزها، هیچ‌وقت به آنتن تلویزیون و بینندگانش پشت نکرده به خاطر یک مشت دلار بگذارد و برود!

از بازیگران یکبار مصرف انتقاد کنید!

یا در فضای اینستاگرام و حتی آنتنِ تلویزیون مثل برخی از هنرمندان و بازیگران دیگر، دستمزدهای نجومی بگیرد و تبلیغ کند اما به قولِ خودش آن احترام متقابل من با خانواده‌های ایرانی بیشتر از این دستمزدها و پول‌ها، می‌ارزد. کدام دسته بیشتر دغدغه‌مند و دلسوزند؟ همان‌هایی که در فضای رسانه‌ای مورد تشویق قرار می‌گیرند و برای فرار از هر نوع نقدی، اعلام می‌کنند تعهد 10 ساله به تلویزیون داده‌اند. پورنگ ذائقه مردم را کور کرده یا همان‌هایی که معلوم نیست به چه واسطه‌ای از اینستاگرام به سریال و برنامه تلویزیون می‌رسند!