رونمایی از گریم سنگین باران کوثری در «بی همه چیز»

همزمان با برگزاری سی و نهمین جشنواره فیلم فجر از گریم باران کوثری در فیلم «بی همه چیز» در نقش «نوری» رونمایی شد.

بی همه چیز» به نویسندگی محسن قرایی و محمد داودی و تهیه کنندگی جواد نوروزبیگی در جمع فیلم‌های منتخب جشنواره سی و نهم فجر قرار دارد. . طراحی گریم این فیلم توسط محمود دهقانی انجام شده که گریمور آثاری مانند «سد معبر» و «قصر شیرین» بوده است. . پرویز پرستویی، هدیه تهرانی، هادی حجازی فر، باران کوثری، مهتاب نصیرپور، پدرام شریفی، لاله مرزبان، بابک کریمی، فرید سجادی حسینی و.. دیگر بازیگران این فیلم هستند

بیوگرافی کامل باران کوثری دختر رخشان بنی اعتماد و جهانگیر کوثری

نام:باران
نام خانوادگی:کوثری
تاریخ تولد:1364/7/25
محل تولد:تهران
تحصیلات: دانش آموختهٔ رشته نمایش از هنرستان سوره

زندگینامه کامل باران کوثری

---------------------------

زندگینامه باران کوثری

باران کوثری 25 مهر 1364 در تهران به دنیا آمده و دانش آموختهٔ رشته نمایش از هنرستان سوره است.

زندگی شخصی و عکس های باران کوثری

کودکی باران کوثری

او فرزند رخشان بنی اعتماد کارگردان و جهانگیر کوثری تهیه کننده، مجری، گزارشگر فوتبال و روزنامه نگار میباشد.

رابعه اسکوییو پانته آ بهرامدر کنار باران کوثری

باران کوثری در کنار پدر و مادرش

بهترین بابای دنیا (1370) ساخته داریوش فرهنگ، نخستین تجربه بازیگری اوست. نقش آفرینی های بعدی وی تا سال 1380 به تمامی در فیلم های مادرش رخشان بنی اعتماد است.

کودکی باران کوثری در فیلم بهترین بابای دنیا

ورود باران کوثری به عرصه ی هنر

کوثری همچنین با بازی در تئاتر آن سوی آینه به کارگردانی آزیتا حاجیان(1376) توانایی هایش را به عنوان بازیگر صحنه نیز به ثبت رسانده است. او در هفدهمین جشنواره بین المللی فیلم کودک و نوجوان در اصفهان (1381)، یکی از اعضای هیئت داوران در بخش مسابقه بود. سال 1385 برای وی سال پرباری بود.

تصویری از کودکی خانم کوثری

باران ابتدا با بازی چشمگیرش در مجموعه صاحبدلان (محمدحسین لطیفی) همه را به تحسین واداشت، سپس از جانب خوانندگان هفته نامه چلچراغ برای دریافت نشان محبوبیت این نشریه انتخاب شد و سرانجام در بهمن ماه همین سال با کسب سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن از بیست و پنجمین جشنواره بین المللی فیلم فجر برای دو فیلم خون بازی و روز سوم و دیپلم افتخار بخش بین الملل برای فیلم خون بازی، آلبوم افتخارات یک سالش را ورق زد.

پوریا پورسرخو باران کوثری در روز سوم

او در سال 1386 در جایزه تصویر آسیا پاسیفیک توانست برای فیلم خون بازی یکی از کاندیداهای بهترین بازیگری شود و در سال 1387 در بیست و هفتمین دوره جشنواره فیلم فجر برای فیلم حیران کاندیدای بهترین بازیگر نقش اول زن شد.

باران کوثری و خسرو شکیبایی

در دوازدهمین جشن خانه سینما در سال 1387 باران به همراه پدرش جایزه بهترین بازیگر نقش اول مرد را به بابک یزدانی اهدا کرد. همچنین در سال 1389 و در چهاردهمین جشن خانه سینما، نگار جواهریانتندیس بهترین بازیگر نقش اول زن را از باران و حامد بهداددریافت کرد. وی در سی امین دوره جشنواره فیلم فجر در سال 1390 برای بازی در فیلم بغض در بخش نگاه نو (فیلم های اول) کاندیدای جایزه بهترین بازیگر زن شده بود.

سحر دولتشاهیو باران کوثری در کنار امیر جعفری

باران کوثری برای بازی در کوچه بی نام برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن سی و سومین دوره از جشنواره فیلم فجر شد.

کوچه بی نام با بازی فرهاد اصلانیو باران کوثری

کوچه بی نام فیلمی به کارگردانی، نویسندگی و تهیه کنندگی هاتف علیمردانی ساخته سال 1393 است.

خلاصه فیلم: این فیلم داستان دو خانواده است که در یکی از محله های جنوب شهر تهران زندگی می کنند و درگیر اتفاقاتی می شوند.

سینمایی ها و کارهای باران کوثری در تلویزیون

فیلم شناسی باران کوثری

سینمایی های باران کوثری

١٣٩٧جان دار
1396استیگمات
1396 عرق سرد
1395بی نامی
1395 شنل
1395 سد معبر
1394هفت ماهگی
1394 لانتوری
1393خنده های آتوسا
1393 خانه دختر
1393 جامه دران
1393 کوچه بی نام
1392مستانه
1392 شب بیرون
1392عصبانی نیستم
1390آزمایشگاه
1390بغض
1390قصه ها
1389اسب حیوان نجیبی است
1389من مادر هستم
1389قصه پریا
1388لطفاً مزاحم نشوید
1388هیچ
1387آسمان سیاه شب (مستند)
1387آوانتاژ (فیلم کوتاه)
1387پستچی سه بار در نمی زند
1386شیرین
1386توفیق اجباری
1386دایره زنگی
1386کتونی سفید
1386حیران
1386میزاک
1385روز سوم
1385خون بازی
1385نسل جادویی
1384حاشیه مرکزی (مستند داستانی)
1384تقاطع
1384خنگ آباد
1383خوابگاه دختران
1383گیلانه
1381رقص در غبار
1381برگ برنده
1380روزگار ما (مستند)
1379زیر پوست باران (مستند)
1379زیر پوست شهر
1378داستان های جزیره (فیلم اپیزودی)
1376بانوی اردیبهشت
1373روسری آبی
1370نرگس
1370بهترین بابای دنیا

امیر جدیدی برنده سیمرغ در کنار باران کوثری

تلویزیونی های باران کوثری

1394دندون طلا
1393کلاه قرمزی 93
1387کلاه قرمزی 88
1387بازی درمانی در کودکان
1385صاحبدلان
1377بگذار آفتاب برآید

تئاتر های باران کوثری

1391 روایت ناتمام یک فصل معلق
1390 زن، رویا، کابوس
1389 منهای دو
1388 سگ سکوت
1386 کوارتت
1384 در میان ابرها
1376 آن سوی آینه

جوایز باران کوثری

باران کوثری و مجید صالحیدرخوابگاه دخترانباران کوثری و فاطمه معتمدآریادر گیلانهنگار جواهریان و باران کوثری در نسل جادوییباران کوثری و سحر دولتشاهی در مستانهنوید محمد زادهو باران کوثری در پشت صحنه لانتوری

عکسهای باران کوثری

لانتوری با بازی نوید محمد زاده و باران کوثری

فرهاد اصلانی و باران کوثری کوچه بی نام

باران کوثری در فیلم سینمایی کوچه بی نام

نوید محمد زاده و باران کوثری در عصبانی نیستم

گفت و گو با باران کوثری

باران کوثری جزو هنرمندانی است که توانست خودش را از زیر سایه نام های بزرگ بیرون بکشد و به عنوان یک شخصیت مستقل معرفی کند. خیلی سخت بود؟ چون حتی همین اواخر هم چنین اظهارنظرهایی گفته شد.

من حرفم این است که اصلا بگویند! من از اول برخوردم با این ماجرا این طور بوده که بله ! من جزو معدود کسانی هستم که پدرو مادرم در این رشته بودند و در هر مصاحبه ای و روی هر صحنه ای که جایزه گرفتم خودم دوباره این را یادآوری و تاکید کردم که افتخار زندگی من این است که زیر سایه این دو اسم زندگی می کنم! چرا باید خودم، خودم را از زیر این سایه بیرون بیاورم.

نه! زیر سایه بودن که بد نیست. اما بحث این است که کیفیت کار خود شما معرف شماست. هیچ وقت این سختی را حس کردید؟! صادقانه!

بله! می گویم کجا! اینکه مرا دیرتر جدی گرفتند. در حالی که معتقدم به لحاظ کیفی خیلی دور از بقیه نبودم. شاید بهتر نبودم. مثلا در بیست ویکی، دوسالگی کیفیت بازی ام خیلی دور از بقیه نبود اما من دیرتر جدی گرفته شدم. حتی بعد از آنکه برای خون بازی و روز سوم جایزه گرفتم. مشکلی که اتفاقا من در تئاتر کمتر داشتم.

در حالی که شما از سینما وارد تئاتر شدید!

برای اینکه در این روند خودم توانستم خودم را بشناسانم. خیلی ها بودند که از دانشگاه پدر و مادرم مرا ندیده بودند. خیلی ها برخورد نزدیک نداشتند. خیلی از تئاتری های جوان تر بودند که من باعث آشنایی شان با خانواده ام بودم. برای همین در تئاتر من از اول جدی تر گرفته می شدم.

اما این سختی! بله! من این سختی را حس کردم. به همین دلیلی که گفتم. اما واقعیت این است که سختی به چشمم نیامد. برای آنکه نکات مثبت و با ارزش و بی نظیر داشتن چنین خانواده ای برایم خیلی بیشتر بود.

شاید اگر بخواهیم صادق باشیم یکی از چیزهایی که کمک کرد تا شما به قول خودتان جدی گرفته شوید حضور شما در تئاتر بود. به این معنا که تئاتر بی رحم تر از سینماست. سینما می تواند دست کم در کوتاه مدت حتی ناتوانی را هم به نوعی مخفی کند. اما در تئاتر این گونه نیست…

امیدوارم و ضمن اینکه به خودم هم کمک کرد. نه اینکه هدف مهم تر من سینما باشد که مثلا بیایم از تئاتر برداشت کنم برای سینما. تئاتر برای من تبدیل به یک نیاز شده است. در 10 سال اخیر حداقل من سالی یک تئاتر کار کرده ام!

عکسی از باران کوثری و حامد بهداددر پشت صحنهفیلم سد معبر

چرا چنین نیازی را حس می کنید؟

نیاز به این معنا که تجربه ای است که هیچ جای دیگر به دست نمی آید. مثل خود بازیگری. خیلی تجربه نابی است. من تجربه روی صحنه رفتن را با هیچ چیز دیگری نمی توانم مقایسه کنم. نمی توانم بگویم اگر مثلا چنان فیلمی بازی کنم مثل تجربه ای می شود که روی صحنه لذتش را می برم.

برای همین حداقل سالی یک تئاتر کار می کنم. خیلی خیلی معتقدم که به بازیگری من در سینما کمک کرده است. به قول شما چه به دید تماشاگر نسبت به من، چه به بازی خودم.

جدا از این لذت بخش بودن، برای شما در تجربه سینما و تئاتر کدام روی کدام تاثیر می گذارد؟

نمی توانم بگویم. بعضی فیلم ها لذت شان از بعضی تئاترها بیشتر است و بالعکس. نظر کلی نمی توانم درباره این بدهم که کدام تجربه را بیشتر ترجیح می دهم واقعا هر دو…

این محافظه کاری است؟!

نه اصلا! آن تئاترهایی که لذت شان را با هیچ چیز عوض نمی کنم شاید برخی شان شرایط خاصی داشتند که تعداد کمی آنها را دیده باشند. نه! حرف محافظه کارانه ای نیست! برای این نمی گویم که نخواهم جواب بدهم. بعضی تئاترها به آدم نمی چسبد.

مثل بعضی فیلم ها ولی تجربه بازی کردن جلوی حسن معجونی در نمایش «در میان ابرها» را تقریبا می توانم بگویم با کمتر فیلمی عوض می کنم. هنوز که بعد از 10 سال آن تئاتر را اجرا می کنیم به اندازه روز اول از بازی کردن در آن نمایش و بازی مقابل حسن معجونی لذت می برم.

در حال حاضر مقوله بازیگری در کشور ما به نوعی مساله شده است. تئاترها دارند ستاره محور می شوند. که بخشی از آن هم طبیعی است. با تزریق پول و خصوصی شدن چنین روندی غیرمعمول هم نیست…

کجای دنیا این طور نیست؟! مگر در برادوی هر فصل ستارگان سینما در تئاتر حضور ندارند؟! حرفم با آنهایی است که چنین نقدی دارند.

اما از طرف دیگر موضوعی که به نوعی در حال پنهان شدن است، خود بازیگری است. اینکه کیفیت بازی بازیگرانما در چه حد است. برخی تعریف و تمجید می کنند و برخی دیگر هم به شدت منتقد هستند و هنوز بازیگران قدیمی را ترجیح می دهند. شما چه فکر می کنید؟

یکی اینکه اصولا در سینمای هیچ جای جهان این طور نیست که حتما نقشی که بازیگر بازی می کند زمین تا آسمان با نقش قبلی متفاوت باشد. این واقعا فرصتی برای هر بازیگر است. بازیگران درجه یک در جهان از آن استفاده می کنند.

در ایران هم همین طور. یک عده هم استفاده نمی کنند. نکته بعد اینکه من اصلا به این اعتقاد ندارم که تئاتر ما ستاره محور شده. برای اینکه بازیگران جوانی دارند تئاتر کار می کنند. کارشان درجه یک است و اتفاقا کارشان بیشتر از تئاترهایی فروش می کند که مثلا از ستاره ها استفاده می کنند.

منظور البته ستاره های سینماست وگرنه ستارگان خود تئاتر هم هستند…

اینکه اشکالی ندارد! بله! حسن معجونی گیشه دارد و آدم ها به خاطر او می آیند تئاتر می بینند. به خاطر سعید چنگیزیان و الهام کردا آدم ها تئاتر می بینند. ستاره اسکندری و پانته آ بهرامرا در تئاتر همانقدر پیگیری می کنند که در سینما و تلویزیون. طبیعی است که هر کس دلش بخواهد با بهترین های هر حرفه ای کار کند. حتی در مورد بازیگران سینما هم همین است.

همان طور که درهای سینما روی بازیگران تئاتر باز است، بازیگران سینما هم حق دارند اگر پیشنهاد خوب تئاتری دارند بیایند و بازی کنند. اگر جواب نداد دیگر این کار را نخواهند کرد. اگر هم خوب بود به نظرم هر بازیگری حق دارد در همه عرصه ها فعالیت کند.

به نظرم این بی انصافی است که ما محدود کنیم. کسی جای کسی را نگرفته است. هر کارگردانی حق انتخاب دارد. نقش های متفاوت یک فرصت است. من خودم از آن بازیگرانی هستم که حتی به قیمت بد بازی کردن ترجیح می دهم متفاوت بازی کنم. نه اینکه بدانم بد می شود و بازی کنم…

جوایز و افتخارات

۱۳۹۳ سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن بخش سودای سیمرغ / سی و سومین دوره جشنواره فیلم فجر کوچه بی‌نام برنده ۱۳۹۲ سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن بخش مسابقه سینمای ایران / سی و دومین جشنواره فیلم فجر عصبانی نیستم نامزدشده

۱۳۹۰ جایزه بهترین بازیگر نقش اول زن بخش فیلم‌های اول نگاه نو / سی‌امین جشنواره فیلم فجر بغض نامزدشده ۱۳۸۹ بهترین بازیگر زن یکمین جشنواره ملی فیلم جوان ایرانی ابله برنده

۱۳۸۷ سیمرغ بهترین بازیگر نقش اول زن بخش مسابقه سینمای ایران / بیست و هفتمین دوره جشنواره فیلم فجر حیران نامزدشده ۱۳۸۶ جایزه بهترین بازیگر زن نخستین جایزه اسکرین آسیا پاسیفیک؛ استرالیا خون بازی نامزدشده ۱۳۸۶ تندیس بهترین بازیگر نقش اول زن یازدهمین جشن خانه سینما خون بازی برنده

۱۳۸۵ سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن بخش مسابقه سینمای ایران / بیست و پنجمین دوره جشنواره فیلم فجر خون بازی روز سوم برنده ۱۳۸۵ دیپلم افتخار بهترین نقش‌آفرینی بخش مسابقه بین‌الملل / بیست و پنجمین دوره جشنواره فیلم فجر خون بازی برنده ۱۳۷۹ دومین بازیگر کودک و نوجوان سال به انتخاب منتقدین زیر پوست شهر باران و بومی

فیلم سینمایی های باران کوثری

۱۳۹۶ استیگمات 1396 عرق سرد ۱۳۹۵ بی‌نامی 1395 شنل 1395 سد معبر

۱۳۹۴ هفت ماهگی لانتوری ۱۳۹۳ خنده‌های آتوسا 1393 فیلم خانه دختر

جامه دران کوچه بی‌نام ۱۳۹۲ مستانه شب بیرون عصبانی نیستم ۱۳۹۰ آزمایشگاه بغض قصه‌ها

۱۳۸۹ اسب حیوان نجیبی است من مادر هستم قصه پریا ۱۳۸۸ لطفاً مزاحم نشوید هیچ

۱۳۸۷ آسمان سیاه شب (مستند) آوانتاژ (فیلم کوتاه) پستچی سه بار در نمی‌زند ۱۳۸۶ شیرین توفیق اجباری دایره زنگی کتونی سفید

حیران میزاک ۱۳۸۵ روز سوم خون بازی نسل جادویی ۱۳۸۴ حاشیه مرکزی (مستند داستانی)

تقاطع خنگ آباد ۱۳۸۳ خوابگاه دختران گیلانه ۱۳۸۱ رقص در غبار برگ برنده ۱۳۸۰ روزگار ما (مستند)

۱۳۷۹ زیر پوست باران (مستند) زیر پوست شهر ۱۳۷۸ داستان‌های جزیره (فیلم اپیزودی) ۱۳۷۶ بانوی اردیبهشت ۱۳۷۳ روسری‌آبی ۱۳۷۰ نرگس بهترین بابای دنیا

سریال های باران کوثری

۱۳۹۴ دندون طلا ۱۳۹۳ کلاه قرمزی ۹۳ ۱۳۸۷ کلاه قرمزی ۸۸ ۱۳۸۷ بازی درمانی در کودکان

۱۳۸۵ صاحبدلان ۱۳۷۷ بگذار آفتاب برآید