دروغگوی پاتولوژیک ؛ نوعی دیگر از دروغگویی افراد
اکثر انسان ها در بعضی از لحظات زندگی دروغ می گویند .
فهمیدن دروغگویی دیگران اصلا کار سختی نیست . گاهی اوقات دروغ گویی راحت تر از اعتماد کردن و گفتن حقیقت است اما دروغگویی هم می تواند انواع مختلفی داشته باشد
یکی از این دروغگویی ها دروغگویی پاتولوژیک است که به طور مفصل در این مقاله راجع به آن صحبت می شود.
دروغگویی پاتولوژیک چیست؟
به زبان ساده می توان گفت دروغگویان پاتولوژیک افرادی هستند که نمی توانند دروغگویی خود را کنترل کنند . آن ها بدون توجه به نتایج کار دروغ می گویند ؛ حتی اگر فرد مقابل به اندازه کافی به آن ها اعتماد داشته باشد . در حالت طبیعی انسان ها زمانی دروغ می گویند که دروغگویی را لازم ببیند اما افراد دروغگوی پاتولوژیک این گونه نیستند . دروغگویی پاتولوژیک انواع مختلفی دارد که در این قسمت آن ها را به شما معرفی می کنیم.
انواع دروغگویی پاتولوژیک
دروغگویی رویایی
این نوع دروغگویی یک نوع دروغگویی رویایی است که افراد بین افسانه و حقیقت گیر می کنند و دروغگویان مبتلا به این نوع دروغگویی نمی توانند تشخیص دهند که چه چیزی حقیقت دارد و چه چیزی در خیالات آن ها است.
دروغگویی عادتی
همانطور که از نامش پیداست، این دروغگویی پاتولوژیک نتیجه عادت فرد می باشد زیرا مدام سعی کرده یک دروغ را تکرار کند و در طولانی مدت این رفتار به یک عادت تبدیل شده است .
دروغگویی تکانشی
بسیاری از افراد به دلیل تأثیر اختلالات کنترل تکانه دروغ می گویند . در واقع در عمق درون خود یک نیاز اساسی دارد که نیاز به دروغ گویی است .
دروغگویی پاتولوژیک مرتبط به مصرف مواد
آخرین نوع دروغگویی پاتولوژیک مرتبط به مصرف مواد می باشد . این افراد یک نوع عادت اعتیاد گونه دارند و زمانی که در مورد چیزی اذیت می شوند و نمی توانند ذهن خود را کنترل کنند ، به مواد رو می آورند که همین مواد عاملی برای دروغگویی آن هاست.
علائم دروغگویان پاتولوژیک
انواع مختلفی از این دروغگویی ها وجود دارد که آن را به شما معرفی کردیم که هر کدام تعریف متفاوتی دارند اما تمام آن ها معمولا علائم یکسانی را از خودشان نشان می دهد که می توان با مشاهده این علائم در طولانی مدت این افراد را شناسایی کرد . البته بعضی از افراد این علائم را به طور کاملا واضح در خودشان نشان می دهند اما بعضی دیگر نیاز به تحقیق و بررسی بیشتر دارند .
اغراق
اول این که دروغگویان پاتولوژیک سخنوران خوبی هستند . آن ها مهارت استفاده از موقعیت های مختلف را دارند که آن هم مهارت دروغگویی است و می توانند هر زمان و هر جایی دروغ بگویند . آن ها معمولاً در مکالمات خود بیش از حد اغراق می کنند .
ایجاد حاشیه امن
این علامت مربوط به محیط می شود. این افراد عاشق این هستند که در اطراف خود تا جایی که می توانند راحتی را فراهم کنند . در واقع زمانی که احساس ریلکس بودن و راحتی کنند ، می توانند با فراغ بال دروغ های بزرگی بگویند . قدرت تصور و خیال پردازی آن ها نیز افزایش پیدا می کند. در واقع بعضی از آن ها با ایجاد این حاشیه امن و دروغگویی دوست دارند از افراد دیگر مثلاً جنس مخالف خود امتیاز کسب کنند و به خودشان افتخار کنند .
جلب توجه
یکی از علامت های خاص در مورد دروغگویان پاتولوژیک این است که آن ها مدام به دنبال جلب توجه هستند و شبیه به یک کودک که برای جلب توجه مادرش گریه می کند ، او هم برای جلب توجه دیگران هر دروغی را می گوید تا عاملی برای جذابیت بیشترش باشد .
بهتر کردن اوضاع
گاهی اوقات دروغگویان پاتولوژیک از کلمات فیک و تقلبی برای ایجاد احساس بهتر استفاده می کنند . در واقع آن ها نمی توانند لحظات سخت و ناخوشایند زندگی را بپذیرند و در نتیجه تمایل دارند دوباره از دیدگاه خودشان آن اتفاقات را بازسازی کنند و به دروغ هم که شده احساس ارامش پیدا کنند .
عزت نفس پایین
این افراد معمولاً دیدگاه خوبی نسبت به خودشان ندارند و از مشکلاتی مثل اختلالات شخصیتی ، اختلالات دو قطبی ، افسردگی و هرگونه اختلال ذهنی رنج می برند که همین امر باعث ایجاد عزت نفس پایین در آن ها می شود .
برآورده کردن تمایلات خود در گذشته
بعضی از این افراد ترجیح می دهند دروغ بگویند تا دیگران آن ها را تایید کنند و با این کار به خودشان افتخار کنند . در واقع آن ها دوست دارند تمایلات سرکوب گذشته خود را جبران کنند.
دفاع از خود
یکی از تفاوت هایی که بین یک دروغگوی معمولی با یک دروغگوی پاتولوژیکال وجود دارد ، این است که این افراد اصلاً برنمی تابند که کسی مانع صحبت کردن آن ها شود . این افراد دوست دارند همیشه در حاشیه امن و راحتی خود دروغ بگویند و در نتیجه زمانی که صحبت آن ها را قطع کنید، به شدت عصبانی می شوند و از خودشان دفاع می کنند .
احساس درک
دروغگویان پاتولوژیک احساس درک بسیار خوبی دارند . در واقع آن ها می دانند که چه زمان هایی باید دروغ بگویند . اگر احساس کنند که حرف های آن ها توسط دیگران پذیرفتنی نیست ، به سرعت یک دروغ جدید می گویند تا دروغ قبلی را پوشش دهند .
اعتیاد های خاص
مطالعات در مورد علائم دروغگویی پاتولوژیک نشان می دهد که این دروغگویان اغلب یک یا چند اعتیاد دارند که آن ها را مجبور به دروغگویی می کند . مثلاً اعتیاد به الکل ، اعتیاد به دارو اعتیاد به شرط بندی جزو این اعتیاد هاست .
تشخیص دروغگویان پاتولوژیک
در کنار بررسی کردن علائم باز هم تشخیص این افراد سخت است اما معمولاً از طریق سه روشی که در ادامه ی این بخش از سبک زندگی نمناک گفته ایم می توان این افراد را شناسایی کرد :
اطلاعات مربوط به سابقه شخصی
اطلاعات در مورد سابقه شخصی زندگی فرد چیزهای زیادی در مورد الگوی دروغگویی نشان می دهد. بعضی از افراد فقط در مورد زندگی کنونی خود دروغ می گویند اما دروغگویان پاتولوژیک کلاً با دروغگویی، زندگی جدیدی برای خود می سازند . اگر شما اطلاعاتی درمورد شخص نداشته باشید ، اصلا نمی توانید متوجه اغراق کردن آن ها شوید. اگر دروغگوی پاتولوژیک را از قبل بشناسید ، می توانید تشخیص دهید که او کلاً با حرف هایی که می زند ، گذشته خود را تغییر داده است.
پایداری فیزیولوژیک
پایداری فیزیولوژیک به شما کمک می کند که دروغگویان وسواسی را همراه با علائم پاتولوژیگ تشخیص دهید . در واقع باید هرگونه بیماری های ذهنی و مشکلات جسمی را در او بررسی کنید . مثلاً افراد مبتلا به افسردگی ، اختلالات دوقطبی بیشتر در معرض دروغگویی پاتولوژیک هستند .
مشورت با متخصص
متخصصان در این زمان می توانند گزینه های مختلفی را در فرد بررسی کنند و تشخیص دهند که فرد مبتلا به دروغگویی پاتولوژیک است یا خیر . اگر احساس می کنید فردی که دوستش دارید، قربانی این گونه مشکل شده است ، سعی کنید او را مجاب کنید که حتماً با یکدیگر به یک مشاور متخصص مراجعه کنید.
درمان دروغگویان پاتولوژیک
علائم دروغگویی پاتولوژیک نیازمند درمان هستند . این افراد همیشه افراد بدی نیستند و بعضی از آن ها نمی توانند خودشان را کنترل کنند و بنابراین بسیار مهم است که به آن ها کمک کنیم.
اولین قدم ، برای شروع درمان این است که این فرد وضعیت و شرایط خودش را بپذیرد زیرا بسیاری از دروغگویان در دنیای فانتزی خودشان زندگی می کنند و از دروغگویی خود آگاه نیستند . بنابراین باید اول مشکل خود را بپذیرند .
فرقی ندارد که تکنولوژی چقدر پیشرفت کرده باشد ، در هر صورت برای درمان دروغگویی پاتولوژیک باید کاری کرد که این افراد خودشان تمایلی به انجام این کار داشته باشند و در کنار آن روان درمانی هم کمک کننده خواهد بود .
متخصص روان درمانی علائم فرد را شناسایی می کند و کم کم آن ها را ریشه یابی می کند . اگر این علائم مرتبط با بیماری ذهنی و هرگونه اختلال باشد ، متخصص احتمالاً از تراپی های مختلف استفاده خواهد کرد .
