فیلمهایی که در ابتدا شاید قصد تماشای آنها را نداشته باشید، اما پس از مدت زمانی کوتاه غرق در داستان فیلم میشوید. صنعت فیلم هندی، به زبان اصلی (معروف به بالیوود) با فروش بلیط هر ساله حتی بیشتر از هالیوود، درواقع پرکارترین صنعت فیلم در جهان به حساب میآید. اگرچه فیلمهای بالیوودی از زمان آغاز به کار در نتفلیکس در سال ۲۰۱۰ یکی از اصلیترین مجموعههای نتفلیکس بودهاند، اما بخشی از درآمد روزافزون باکس آفیس در سینماهای شهری در سراسر کانادا نشان میدهند، فیلمهای هندی در کنار فیلمهای پرفروش آمریکای شمالی اغلب با زیرنویس برای آنها که به هندی مسلط نیستند، اکران میشوند.
به گفته «Gazal Dhaliwal»، فیلمنامهنویس، ستارهای در حال ظهور در صنعت فیلم هندی، و نویسنده فیلمهای تحسینشدهای همچون «Lipstick Under My Burkha» و «Qarib Qarib Singlle» فیلمهای بالیوود اغلب برای مخاطبان جدید شگفتانگیز هستند. وی همچنین میگوید:
فیلمهای هندی همیشه در مورد آهنگ و رقصیدن نیستند. این فیلمها حاوی درامای فوقالعاده برجستهای هستند که به خوبی مخاطب را درگیر خود میکنند. البته فیلمهای سادهتر و ظریفتری هم وجود دارند که چیزی از فیلمهای کلاسیک کم ندارند.
برای اینکه به اشتهای روزافزون کانادا برای فیلم هندی رسیدگی کنیم و برای افرادی که با سینمای هند آشنایی ندارند، از جذابیت بیشتر این فیلمها بگوییم، ما «Dhaliwal» را به چالش کشیدیم تا لیستی از بهترین فیلمهای بالیوود را برای مبتدیان ایجاد کند. البته او هشدار میدهد:
غیر ممکن است که حجم جادوی بالیوود را فقط در ۱۰ فیلم در نظر بگیریم، اما اگر به سرزمین عجایب بالیوود میروید، باید تصور درستی از آنچه انتظار دارید را به شما بدهد.
«Mughal-e-Azam 1960»
احتمالا این فیلم نمادینترین و باشکوهترین درامیست که تا به حال از هند بیرون آمده است. فیلمی که تکمیل آن بیش از ۱۰ سال طول کشید. فیلم «مغول اعظم» داستان عاشقانه یک شاهزاده مغول با یک رقصنده دربار را روایت میکند که خشم امپراتور، اکبر را بر میانگیزد. دیالوگهای فیلم، موسیقی و رابطه نفس گیر زوج اصلی در ذهن نسلها مخاطب حک شده است.
«Sholay 1975»
وقتی یک فیلم غربی کلاسیک را با جنب و جوش، درام، کمدی و آهنگ و رقص روتین محبوب بالیوود ترکیب میکنید، یک معجون مهیج به دست میآید که همان فیلم «Sholay» است. با بازی بزرگترین ستارههای هند در اواسط دهه ۷۰، برخی از فراموش نشدنیترین شخصیتهای سینمای هندی، این فیلم درواقع حتی پس از چهار دهه، یک سرگرمی بینظیر باقی مانده است.
«Ijaazat 1987»
این فیلم مورد تحسین احتمالاً در هیچ مجموعه دیگری از بهترین فیلمهای بالیوود یافت نمیشود. «Ijaazat» به نویسندگی و کارگردانی گلزار، یکی از بهترین شاعران سینمای هندی که خوش شانس بوده است، فیلمی لطیف و صمیمی درباره مبارزه یک زوج متاهل برای رویارویی با معشوقه گذشته مرد است. وی همچنان، هم به معنای واقعی کلمه و هم به صورت استعاری، آنها را آزار میدهد. آهنگها ملودیهای خاطره انگیزی دارند و شخصیتها با چنان عشقی نوشته شدهاند که تقریباً میتوانید آنها را لمس کنید. علیرغم اینکه خودم چندین بار آن را دیدهام، هیچوقت بدون اینکه اشک بریزم به پایان نمیرسم.
«Dilwale Dulhania Le Jayenge 1995»
با توجه به ترکیب برنده «Dilwale Dulhania Le Jayenge» ممکن است هیچچیزی اشتباه پیش نرود. عشق ممنوع، یک بازیگر بسیارد معروف و جذاب، موسیقی فوقالعاده مهیج، و بالاتر از همه، فیلمنامهای عالی که همه آنها را تبدیل به مجموعهای باورنکردنی میکند. اگر قرار بود فقط یک فیلم هندی تماشا کنید تا متوجه شوید که بیشتر ما برای چه به سینما میرویم، من قطعا این فیلم را به شما توصیه میکنم.
«Kuch Kuch Hota Hai 1998»
فیلم «Kuch Kuch Hota Hai» با الهام از رمانهای عاشقانه نوجوانان هالیوودی و آب و تابی شیرین، بهترین فیلم بالیوودی در دهه ۹۰ میلادی است. داستان در دنیایی ساختگی پیش میرود که در آن همه چیز روشن و درخشان است، هر احساسی تشدید میشود و (بدیهی است) هر آهنگ یک صحنه هنری بینظیر را شکل میدهد. ما هندیها عاشق فیلمهای عاشقانه هستیم و فیلم «Kuch Kuch Hota Hai» آن را به بهترین شکل در اختیار مخاطبین خود قرار میدهد. جالب است که بدانید که همان دو ستارهای که در سال ۱۹۹۵ در فیلم «Dilwale Dulhania Le Jayenge» درخشیدند، صفحه نمایش را در این فیلم نیز روشن میکنند.
«Dil Chahta Hai 2001»
«Dil Chahta Hai» همیشه به عنوان یک نوع گرایش به سمت سبکی جدید به یاد خواهد ماند. فیلمی که زبان جدیدی را وارد بالیوود کرد. برای اولین بار، یک فیلم سرگرمکننده با آهنگ های عالی به ما تحویل داده شد که زندگی جوانان شهری هند و مشکلات منحصر به فرد و عصر جدید آنها را به ما نشان میداد. ۲۰ و ۳۰ سالهها در کلان شهر هند سرانجام دریافتند که لزوماً نیازی به مراجعه به هالیوود برای سرگرمی قابل توجه خود در سینما ندارند.
«Lagaan 2001»
به نظر من، این جدیدترین فیلم کلاسیک بالیوود در ژانر درام دورهای است. گردهم آوردن سه چیز که هندی ها کاملاً دوست دارند – ورزش کریکت، فوق ستاره «عامر خان» و میهن پرستی. فیلم لاگان چیزی جز حماسه نیست. داستان در سال ۱۸۹۳ روی یک روستای هندی متمرکز است که با به چالش کشیدن بریتانیاییها در مسابقه کریکت در برابر ظلم استعماری ایستادگی میکند. با این پیش فرض جذاب، جای تعجبی ندارد که این یکی از سه فیلم بالیوودی است که تا به حال نامزد دریافت جایزه بهترین فیلم خارجی در اسکار شده است.
«Devdas 2002»
فیلم «Devdas» که به یک اندازه مورد علاقه و نفرت مخاطبان قرار میگیرد، اثری بزرگ است که نادیده گرفتن آن غیرممکن است. فیلم «Devdas» که از رمانی کلاسیک به همین نام اقتباس شده است گرفته شده، دارای صحنههای باشکوه، لباسهای خیرهکننده و آهنگهای کمنظیر بر اساس موسیقی کلاسیک هندی بسیار تماشایی است. البته این فیلم شاید به دلیل وجود دیالوگهای مسخره و برخی اجراهای تئاتری، فوقالعاده تضعیف شده باشد اما صرفاً به دلیل عظمت دید فیلمساز، شایسته حضور در این فهرست است.
«Three Idiots 2009»
یکی از موفقترین فیلمهای بالیوود در تمام دوران، یعنی فیلم «سه احمق»، تمام رکوردهای قبلی باکس آفیس را در سال ۲۰۰۹ شکست. چطور چنین امتیازی امکانپذیر است؟ در حالی که این فیلم کاملاً مطابق با پارامترهای فیلمهای بالیوود بود، اما زمینه کاملاً جدیدی را در داستان سرایی ایجاد کرد و آن نقطه شیرین بین واقعیت و ماجراجویی را پیدا کرد. شخصیتها، اگرچه رویایی به نظر میرسند، اما به نظر افرادی هستند که ممکن است آنها را بشناسیم و با آنها دوست باشیم. طنز این اثر بسیار منحصر به فرد و خوش سیما بوده و این فیلم را به از بهترین فیلمهای بالیوود تبدیل میکند.
«Wake Up Sid 2009»
«Wake Up Sid» یکی دیگر از فیلمهاییست که در فهرست (بهترین فیلمهای بالیوود) هرکسی پیدا نمیکنید. دلیل اینکه من عاشق این فیلم هستم، روشیست که در آن روابط مدرن جوانان شهری را بررسی میکند. همچنین این واقعیت که بازیگر نقش اول، یعنی «رانبیر کاپور» بهترین بازیگر امروزی در هند است، کمک زیادی به این امر کرده است. هسته اصلی داستان یک عاشقانه شیرین و صمیمانه بین دختری که تلاش میکند تا جایگاه خود را در یک شهر جدید پیدا کند و پسری که هواره تلاش میکند تا به اهداف زندگیاش برسد را نشان میدهد. همچنین یک رمان عاشقانه ملایم با شهری قابل توجه وجود دارد که نه تنها خانه من، بلکه مرکز صنعت فیلم هندی است و آن شهر جایی نیست به جز بمبئی.