حامد بهداد بازیگر مشهور سینما و تلویزیون اهل ایران است. حامد بهداد علاوه بازیگری ، خواننده ای محبوب برای مخاطبان است. حامد بهداد متولد 23 آبان 1352 است.حامد بهداد نخستین‌بار با فیلم آخر بازی به سینمای ایران معرفی شد. حامد بهداد و فریبرز عرب نیا در برنامه هفت حاشیه سازی های زیادی کردند.
به بهانه باز پخش سریال مختار از صدا و سیما نگاهی به حواشی فریبرز عرب نیا و حامد بهداد در برنامه هفت چند سال پیش خالی از لطف نیست.
در قسمت‌هایی از صحبت‌های او، بدون آوردن نام از حامد بهداد و با دادن نشانه هایی، او را دیوانه و مجنون خواند. پس از آن بود که این حرف‌ها به مذاق حامد بهداد خوش نیامد و نامه بلند بالایی در مودر عرب نیا نوشت که مشروح آن در ادامه آمده است.
نامه حامد بهداد به حواشی ای که عرب نیا ساخت
شنیده‌ام در برنامه‌ی هفت در جهت تغییر مسیر فرهنگی سینمای جهان، یک مشت افاضات ایراد کرده‌اید و پای از گلیم ادب فراتر نهاده، به قصد اهانت، تلویحا مرا بازیگری مجنون و بدور از اصول اخلاق حرفه‌ای که به فکر سرنوشت مردم نیست، خوانده اید. گویا نامی هم از مارلون براندو برده بودید.
از صنعت ایهام استفاده کردید یا دغدغه‌ی ادب داشتید؛ نمی‌دانم. اما شما که با بدعنقی و تفرعن پوک، فضای کاری را عصبی و زشت می‌کنید، دم از اخلاق حرفه‌ای نزنید! فضای فرهنگی به شدت با سانسور مواجه است.
متولی رسانه نمی‌داند به جای فرصت دادن به لودگی فکری، باید فضایی برای تنفس فکری تدارک ببیند وگرنه تلویزیون جای عقده گشایی شخصی نیست که اجازه‌ی اهانت به دیگران را به امثال شما بدهد. اینها، همه ازعدم تمرین صحیح آزادی بیان است.
اما شما هم گویا گرفتار توهم سختی شده اید. اینکه مردم به تماشای سریال مختار می‌نشینند، ربطی به توانایی محدود شما در بازیگری و ایفای نقش مختار ندارد. کرور کرور پول نفت از بیت المال هزینه‌ی ساخت سریال‌های تلوزیونی می‌شود تا مردم با تماشای اعتقاداتشان به وجد بیایند.
شکلات داغ
شاید هر بازیگر دیگری هم جای شما بود از اینهمه مواجهه با لبخند عمومی دچار توهم می‌شد. والا شما قبل از مختار کجا بودید و بعد از آن کجا هستید؟ شکلات داغ؟!
مدهوش آن یال و کوپال و اسب و درشکه‌ی آراسته به صنعت گریم و طراحی نشوید. غره به دوبله‌ی سریال در چند کشور عربی نیز نباشید و وهم جهانی ورتان ندارد. شما خیلی کمتر از آن هستید که بخواهید از موضع یک مدعی العموم درباره سرنوشت مردم اظهار نگرانی کنید. مگر شما متولی امور فرهنگی هستید؟
مگر نماینده اخلاق جامعه اید؟ مگر سینمای ایران به شما نمایندگی داده است؟ چه کرده اید؟ چه کسی به شما این اجازه را داده که در قالب اظهار نظر به تخریب دیگران بپردازید؟ مگر شما یک هنرپیشه بیشتر هستید؟ آنهم با مدرکی دون و سوادی نازل در حوزه‌ی بازیگری و مطالعاتی مقدماتی و عمومی در حد کارلوس کاستاندا و دون خوان. نکند توهم فرهنگی بودن و روشن بینی دارید؟!
پس تکلیف فلاسفه و جامعه‌شناسان و انسان‌شناسان و زبان‌شناسان و محققان چه می‌شود؟ کسانی که سینمای ایران و جهان را به صورتی جدی دنبال می‌کنند، هیچ جایگاهی برای امثال من و شما قائل نیستند و اگر من درباره‌ی براندو زیاد می‌گویم، به دلیل آنست که الگوی صحیح بازیگری را معرفی کرده باشم تا دانشجویان و علاقمندان بازیگری به واسطه هنرپیشه‌ای چون شما در جزیره‌ای کوچک محدود و گرفتار نشوند.
نقطه ضعف سریال مختار از نظر حامد بهداد
اتفاقا بر این عقیده‌ام که نقطه ضعف سریال مختار شیوه‌ی بازی شخص خود شماست. از این رو دستمزدی که به شما پرداخت شده از سرتان هم زیاد است و به گمانم آن مبلغ، حق بازیگرانی مثل فرهاد اصلانی و اکبر زنجانپور بوده است.
از طرفی آن چنان دم از اخلاق حرفه‌ای می‌زنید که انگار همین دیروز از هالیوود به تهران آمده اید. یادم نمی‌رود روزی را که سر صحنه‌ی «پرتقال خونی» به خاطر اینکه سیروس الوند پیشنهاد متفاوتی داشت و به مذاقتان خوش نمی‌آمد، بر سرش نعره می‌کشیدید و بی‌ادبانه در حضور مردم وعوامل او را «تو» تو «می‌خواندید و احترام عدد سنش را نگاه نمی‌داشتید و با عربده کشی» منم « » منم «می‌زدید که» هرچه من می‌گویم. ”
از عوامل پروژه‌ی مختار شنیدم به خاطر اخلاق خوشتان، سه روز به جایتان «بدل» گذاشته و شما را سر صحنه نخواسته و بی‌شما به فیلمبرداری ادامه داده بودند.
در منزل خانم علیزاده، سام درخشانی به شما اظهار لطف کرد و گفت که از بچگی شما را دوست داشته، اما شما با نهایت بی‌رحمی وقساوت در جواب گفتید: «شما هنوز هم بچه اید!»
درجمع دیگری از دوستان به رامبد جوان اهانت کردید و او با فروتنی شما را پیشکسوت خود خواند.
سر صحنه‌ی فیلم جرم احترام آقای کیمیایی را نگاه نداشتید و در حضور جمع به من که بازیگر آن فیلم و آماده‌ی برداشت پلان بودم، متلک گفتید، طوری که تمرکزم بهم ریخت و دیالوگهایم را فراموش کردم. شما اخلاق حرفه‌ای دارید؟ حیف آنهمه زحمت که اقای کیمیایی برای شما کشید. وگرنه شما قبل از ایشان هنرور فیلم مسافران بودید.
شما یک روز کاری پروژه‌ی سینمایی «جرم» را از فرط تنگ نظری به گند کشیدید، چرا که از توفیق دیگران رنج می‌برید.
سرصحنه‌ی «مختار» کسوت آقای زنجانپور را ندید گرفته و ایشان را که آنطرفتر ایستاده بوده، صدا زده و گفته‌اید «آقای زنجانپور یک دقیقه بیایید کارتان دارم» …
خاطر ایشان که صدها شاگرد تحویل جامعه‌ی هنری این مملکت داده، به شدت از شما مکدر است.
حرمت رسانه را نگه دارید
حرمت رسانه را نگه دارید، سینما یا تلویزیون مقدس است شما نباید از آن به عنوان وسیله‌ای در جهت خودکامگی و جاه طلبی خودتان استفاده کنید. سیروس الوند بر این عقیده است که عاطفه در فریبرز عرب نیا تعطیل است.
گفته‌اید که فلانی مجنون است، من افتخار می‌کنم که بازیگری مجنون هستم، چون اصل جنون است و عشق است، نه آن مشخصات من درآوردی که برای بازیگر کامل شدن در برنامه‌ی هفت بر شمردید.
از جمله «قدرت و اراده»، «پایمردی و شجاعت» و «آنکه در فضای تنگ نگنجد» وغیره. اینها که مشخصات «خلیل عقاب» است! اتفاقا بدانید که بازیگری اگر به هنر می‌رسد، محصول پردازش درونی ضعف‌ها و ترس‌ها و اضطراب هاست.
جناب آقای متوسط! نزاکت داشته باشید و عقیده‌ی خود را در قالب ادب بیان کنید و دیگر به خاطر یک حرف پیش پا افتاده از مارلون براندو درباره‌ی انعکاس نور مهتاب روی برکه‌ی منزلش، از خود بی‌خود نشوید. اگر دمل پشت گردن ندارید، سر بالا آورید و به خود ماه بنگرید یا اگر شوق عارفانه دارید کمی تذکره الاولیاء بخوانید.
گرچه از آنجا که شما را خوب میشناسم بر این نظرم که درون و بیرونتان یکی نیست. شما بهتر است نگران سرنوشت خودتان و فرزندتان باشید.
