همانطور که میدانید پرخاشگری رفتاری است که بیشتر به گونه اکتسابی از طریق اشخاص آموخته می شود، بدین ترتیب سهم محیط بطور کلی بسیار بیشتر از ژنتیک است، پس میتوان این رفتار را با اموزش مهارت های مناسب کنترل هیجانات منفی( خشم) بهبود بخشید.
خبرداغ : همه چیز درباره رابطه جنسی و روش صحیح سکس + راهکار مفید
خبرداغ :تولد پرنده ای عجیب از جفت گیری غلط دو حیوان + فیلم
زمانی که طرف مقابل رفتار های پرخاشگرانه و برخورد فیزیکی دارد، چاره کار سکوت در مقابل این رفتار ها نیست، بلکه باید مسئولانه در مقابل چنین رفتار هایی از خودمان دفاع کنیم و نباید از خود عکس العمل مشابه و مقابله به مثل داشته باشیم، چراکه این رفتار اسیب های جدّی تری به ارتباط زوجین و فرزندان وارد می کند.
خودآگاهی( اگاهی از افکار، هیجانات ورفتار های خودمان) هم در پیش‌گیری از درگیری ها کمک کننده است و در موقعیت های هیجانی صرفا به دنبال متهم کردن طرف مقابل نباشید، شاید قدری بیشتر گوش دادن از پرخاشگری در رابطه بکاهد و همینطور تلاش کنید در مشکلات باتوجه به آشنایی خویش وضعیت گفتگو کردن را فراهم کنید.
* بعضی مردان به چه دلیل دست بزن دارند؟
مردی که دست بزن دارد، زنش را ظالمانه کتک می زند، با لگد به او می کوبد، اشیا را به سمتش پرت می کند و وسیله ها و دارایی هایش را خراب می کند و از بین می برد.
حتی برخی از این شوهران ظالم اسلحه را به طرف همسرشان نشانه می گیرند، از وی سواستفاده می کنند یا فرزندانشان را تهدید می کنند.
*به طور کلی دلیل اصلی دست بزن داشتن مرد را در موارد زیر میتوان خلاصه کرد:
1-اعمال قدرت و کنترلگری
مردی که دست بزن دارد، می خواهد قدرتش را با کتک زدن به شریک زندگی اش ثابت کند و وی را تحت کنترل داشته باشد. دست بزن پیدا کردن مرد در زندگی زناشویی نشان مرگ هم دردی ، هم دلی، ملاطفت و عشق در این رابطه است.
شوهر دست بزن از ترس، شرم، ارعاب و حس گناه همسر درمانده اش و زور بازوی خود برای قربانی کردن همسرش و تحت اختیار قرار گرفتن او استفاده می کند. این مردان ظالم گاهی وقت ها حتی عزیزان همسرشان را ازار میدهند و یا تهدید می کنند تا قدرت حقیقی یا خیالی خویش را بیشتر به وی نشان دهند.
2-عدم توانایی کنترل خشم
بعضی از مردان بطور کلی به دلیل این که مهارت کنترل خشم در موقع عصبانیت را ندارند دست به خشونت و کتک کاری می زنند. مردان عصبی و پرخاشگر تلاشی در جهت برقراری رابطه مؤثر با طرف مقابل نمی کنند و به ناسالم ترین شیوه ممکن یعنی خشونت ناراحتی و نارضایتی خود را نسبت به مسایل ابراز می کنند.
3-تربیت نادرست در زمان کودکی
مردانی که دست بزن دارند، معمولاً افرادی هستند که خودشان هم در دوران کودکی مورد خشونت و آزار جسمی والدین قرار گرفته اند و در واقع میتوان گفت این اشخاص خشم فروخورده ای از قبل به همراه دارند. یا این که بطور کلی در خانواده ای تربیت شده اند که خشونت و کتک کاری در آن عادی بوده است.
به خصوص در خانواده هایی که پدر از کتک زدن و خشونت برای اعمال قدرت استفاده می کند و در مشاجرات دست روی همسرش بلند می کند، احتمال این که پسر خانواده این رفتار را الگو قرار دهد و در آینده با همسرش چنین برخوردی داشته باشد بسیار زیاد است. در واقع تربیت نادرست در زمان بچگی یکی از علل اصلی دست بزن داشتن بعضی از مردان است.
4-مشکلات روان پریشی و اختلال های شخصیتی
افرادی که دچار بیماری روحی مثل اختلال شخصیت مرزی، سادیسم و اختلال پارانوئید( شخصیت شکاک) هستند هم امکان دارد رفتار غیر طبیعی مثل خشونت نسبت به همسرشان داشته باشند.
بعضی از این اشخاص حتی همسرشان را بسیار دوست دارند ولی به دلیل افکار بیمار گونه ای که دارند وی را ازار می دهند. به عنوان مثال امکان دارد فرد دچار اختلال روانی برای سنجش میزان محبّت همسرش به وی اسیب بزند. یا این که بدون علت موجهی به وفاداری او شک کند و دست به خشونت بزند.
5-اعتیاد و سوء مصرف مواد
در بسیاری از موارد رفتار خشونت آمیز نسبت به همسر در اثر اعتیاد شوهر و سوء مصرف مواد است. افرادی که قرص های روانگردان استفاده می کند و یا به مخدرها یا مشروبات الکلی اعتیاد دارند، شدیداً مستعد رفتار خشونت آمیز هستند.
اشخاص معتاد چه در زمان نشئه بودن و چه بخاطر عارضه های استفاده از مواد، کنترل کافی بر احساسات و رفتار خویش ندارند.
بسیاری از این مردان نسبت به همسرشان دچار خیالات منفی میشوند و طبق همین توهمات بدون اساس، دست به خشونت نسبت به وی می زنند.
*در ادامه ترفند هایی به شما آموزش میدهیم برای مقابله با این رفتار همسرتان…
1-سعی کنید خونسردی تان را حفظ کنید
در شرایطی که شخص عصبانی دائم خشم خویش را بر سرتان فرو می ریزد، قابل پیش بینی ترین واکنش این است که شما درهم ریخته و عصبانی شوید. این عصبانیت شما سبب می شود که شخص عصبانی حقی را برای خودش قائل شود که عصبانیت او مجاز بوده است.
خونسردی شما سبب می شود که کنترل بیشتری بر وضعیت داشته باشید. بدین ترتیب فاصله تان را از عصبانیت او حفظ کنید.آگاه باشید که عصبانیت امری گذراست و عاقبت او ارام خواهد شد. چنانچه شما همانند او عصبانی شوید، زمان عصبانیت طولانی‌تر شده و امکان دارد تبعات شدیدتری داشته باشد.
2-این مشکل را ریشه یابی کنید
باید بدانید همسرتان برای این که به خواسته اش برسد و یا این که بتواند حرف خود را به کرسی بنشاند به زور و پرخاشگری متوسل می شود یا این که ایشان دقیقاً احساسات خود را بخوبی درک نمی کند و یا آنکه قدرت درست فکر کردن را از دست می دهد و کارهایی انجام می دهد که در وضعیت عادی آنرا انجام نمی دهد.
برای فهمیدن این مطلب، بهتر است بدون خشم و پیشداوری به قضاوت بنشینید، دلیل مشاجرات را از نامزدی تا کنون بنویسید و سیر بحث را بررسی کنید اینکه چگونه شد کار به برخورد فیزیکی رسید، رفتار و کلام خویش را به زمان خشم همسرتان یادداشت کنید، حتما با این عمل خواهید توانست دلیل را شناسایی کنید.
سهم هردویتان را در آغاز و ادامه و نتیجه مشاجره یادداشت کنید. درصورتی که این عمل صرفاً به خاطر هدفی انجام می شود شما باید حساسیت های همسرتان را شناسایی نموده و تلاش کنید حتی المقدور از ایجاد و یا شدت گرفتن آن امتناع کرده و یا آنکه با توسل به تدابیری از شدت گرفتن مشکل جلوگیری کنید تا کار به کتک کاری نرسد.
3-به هیچ وجه نقش قربانی را بازی نکنید
این تفکر« سوختن و ساختن» یا اینکه میشنویم برخی زنان می گویند« چاره ای جز تحمل ندارم!» همه باورهای غلطی میباشند که شکل گرفته اند.
بسیاری خانم‌ها با این فکر که« اگر طلاق بگیرم، آینده فرزندانم خراب می شود»،« خواستگاری خواهرم به هم میخورد» یا« خانواده من طلاق را به هیچ علتی نمی پذیرند» خود را بخاطر افراد دیگر قربانی می کنند.
4-عمل نکردن به خواسته های غیر منطقی
به برخی خواسته های غیر منطقی شوهرتان عمل نکنید. توجه داشته باشید چنانچه شما بخاطر حفظ زندگی مشترک، حاضر باشید هر خواسته غیر منطقی شوهرتان را انجام دهید، این روال کم کم طبیعی می شود و امکان دارد روزی از این شرایط خسته شوید که امکان تغییر تا حد زیادی کاهش یافته باشد.
نکته دیگر اینکه شاید همسرتان با پرخاشگری و تنبیه جسمی شما می خواهد به نوعی جایگاه خویش را در خانواده استحکام بخشد و با این شیوه قدرت خویش را نشان دهد، اگر این طور است باید از طریق یک مشاور خانواده، او را آگاه کنید که سخت در اشتباه است و قدرت مرد به هیچ وجه به معنی پرخاشگری در خانواده نیست. در مطلب محوری امروز توضیحات بیشتری در این مورد ارائه شده است.
5-مراجعه به روان شناس الزامی است
پرخاشگری کلامی یا فیزیکی بی سبب یکی از علامت های اختلال های شخصیت است. اشخاص مبتلا به انواع مختلف این نوع از اختلالات، ویژگی های مختلفی دارند که وجود یا عدم وجود حس پشیمانی و افسوس پس از ارتکاب به عمل پرخاشگرانه، یکی از وجوه تمایز آنهاست، ولی گاه ریشه همین رفتار را میتوان به عادت و یا تقلید از الگوهای اموزشی شخص در زمان کودکی و عدم اگاهی از مهارتهای کنترل خشم، نسبت داد.
بهرحال تشخیص دلیل اصلی این مسئله بر عهده روانشناس است و متعاقب با آن، تشخیص درمان خاصی هم مطالبه می شود. چه بسا چنانچه مشکل جدّی باشد ادامه این زندگی به صلاح نیست.
*کلام پایانی…
عشق چیز زیبایی است. همه باید در جستجویش باشیم. ولی بسیاری زنان فکر می کنند همه چیز عشق است و قسمت های دیگر زندگی و شخصیت شان را فراموش می کنند.
گویی از هیچ مسیر دیگری جز دوست داشتن و دوست داشته شدن نمی شود به رضایت رسید.توصیه ام بطور خلاصه این است که دنبال عشق خوب بروید و عشق بد را تمام کنید. عشق و رابطه عاشقانه همه چیز نیست.
