«ژنرال واسیلی بلوخین» از سران پلیس مخفی و کمیساریای خلق در امور داخلی شوروی در زمان استالین بود که به او لقب مامور مخصوص اجرای حکم‌های محرمانه رفیق استالین را داده بودند.
اگر در کتاب رکورد‌های جهانی گینس درباره جلادی که در قتل و کشتار رکورد زده بخوانید اسم یک مرد روسی به نام واسیلی‌بلوخین در برابر شما نقش می‌بندد، او یکی از معروف‌ترین جلاد‌های تاریخ بشریت است.
«ژنرال واسیلی بلوخین» از سران پلیس مخفی و کمیساریای خلق در امور داخلی شوروی در زمان استالین بود. به او لقب مامور مخصوص اجرای حکم‌های محرمانه رفیق استالین را داده بودند. در واقع او یک جلاد بود.
نحوه جنایت های بلوخین
او برای جنایت هایش یک پیش بند چرمی قهوه‌ای قصابی می‌بست و یک جفت دستکش چرمی به دست می‌کرد و پشت سر اعدامی می‌ایستاد و به او شلیک می‌کرد.
بلوخین ده‌ها هزار نفر را کشت. او سبک خاص خود را داشت. او با کلتش هفت هزار اسیر لهستانی را در کشتار معروف به کاتین در آغاز جنگ جهانی دوم در سال ۱۹۴۰ میلادی کشت.
در حقیقت در کشتار کاتین که در آن هزاران افسر، سرباز و پلیس کشته شد، فقط یک نفر زنده ماند.
کشتن 300 نفر در یک شب توسط بلوخین
کشتار ۲۸ روز طول کشید. بلوخین با دستان خودش سیصد نفر را در یک شب قربانی کرد، یعنی هر سه دقیقه یک قربانی. او با اسلحه لوگر آلمانی اسیران را کشت، دلیل استفاده از اسلحه آلمانی برای این بود تا این جنایت‌ها به آلمان نسبت داده شود و این اتفاق هم رخ داد، و کشتار کاتین تا سال ۱۹۹۰ به گردن هیتلر و نازی‌ها افتاد تا اینکه پس از فروپاشی شوروی، مستندات برملا شد.
زندگینامه بلوخین
گفتنی است بلوخین در سال ۱۸۹۵ در خانواده کشاورز و فقیری متولد شد. در ده سالگی به چوپانی پرداخت، سپس به مسکو نقل مکان کرد تا به عنوان بنا کار کند. بعد از آن به در سال ۱۹۱۵ در کسوت سرباز به استخدام ارتش امپراتوری روسیه درآمد و در جنگ جهانی اول شرکت کرد.
طی پله های ترقی بلوخین در قتل
خیلی زود بلوخین به دلیل قساوت قلب افراطی و اطاعت کورکورانه از اوامر مافوقش، توجه آن‌ها را به خود جلب کرد و پله‌های ترقی را یکی پس از دیگری پیمود و منصب جوخه اعدام و تصفیه در سیستم پلیس سرّی را در دوران استالین کسب کرد.
بعد از مرگ استالین و ظهور آنچه حرکت اصلاحی در زمان خروچوف نامیده شد، بسیاری از دستورات استالین لغو گردید، بلوخین، درجه‌ها و نشان‌های شجاعتش را پس داد، مجبور شد استعفا کند به همین دلیل دچار افسردگی شدید شد و به الکل روی آورد، دچار جنون شد و در سال ۱۹۵۴ با همان اسلحه‌ای که با آن قربانیانش را کشته بود، خودکشی کرد.
