برای دوران آشنایی حتما خانواده ها باید با یکدیگر رفت و آمد داشته باشند. زیرا در همین رفت و آمدها است که طرفین می توانند به شناخت برسند. دختر و پسر هم تحت نظارت 100 درصد خانواده های دو طرف، باید با یکدیگر رفت و آمد داشته باشند و به صحبت کردن و شناخت نیازها و انتظاراتشان از زندگی بپردازند. اگر این دوران بدون نظارت هر دو خانواده باشد، می تواند ضررهایی را به افراد بزند. زیرا هنگامی که خانواده در جریان نباشد، پس دختر و پسر هیچ گونه تعهدی را به یکدیگر ندارند و خیلی راحت می توانند این دوران را تمام کرده و به دیگری از نظر روحی ضربه و صدمه وارد کند. ولی اگر خانواده در جریان باشند کمک به حل اختلافات و مشکلاتشان کرده و از آسیب های روحی احتمالی جلوگیری می کنند. در اصطلاح به این دوران، دوران نامزدی گفته می شود. متاسفانه خیلی مواقع افراد این دوران را با دوران دوستی اشتباه می گیرند. دوران نامزدی دوران رسیدن به شناخت می باشد، ولی متاسفانه اکثر مواقع افراد در این دوران فقط وقت را به بطالت می گذرانند و راجع به مسایل پوچ و بیهوده صحبت می کنند و نهایتا اگر هر دو نفر به یک رنگ و یا یک غذای خاص علاقه داشته باشند فکر می کنند که با هم تفاهم لازم را دارند.
قبل از ازدواج، حتما باید تحت نظارت خانواده های هر دو طرف، دوران آشنایی و نامزدی برقرار بشود و در این دوران دختر و پسر به شناخت کافی و کامل نسبت به انتظارات و نیازهای یکدیگر برسند. فواید دوران آشنایی چیست؟
در دوران آشنایی افراد متوجه می شوند که هر شخصی منحصر به فرد است و رفتارها و ویژگی های خاصی را دارد. همچنین در این دوران به این دلیل که مجبور هستیم انتظارات و نیازهایمان را به طرف مقابل خود بیان کنیم، به خودشناسی و خود آگاهی هم می رسیم و در نهایت در دوران آشنایی افراد نحوه برقراری ارتباط صحیح را می آموزند. اشتباهات دوران آشنایی چیست؟ دوران آشنایی علاوه بر نقاط مثبتی که دارد، می تواند با کوچکترین اشتباه ضررهایی را هم به افراد وارد کند. این اشتباهات عبارتند از:
نپرسیدن سوال: یکی از اشتباهات رایج در این دوران، این است که دختر و پسر از پرسیدن سوال از یکدیگر ممانعت می کنند و فکر می کنند که پرسیدن سوال ممکن است طرف مقابل را ناراحت کند. توجه داشته باشید که نپرسیدن سوال در دوران آشنایی باعث می شود که نکات مبهمی در ذهن شما باقی بماند و بعد از ازدواج کردن و بعد از گذشت مدت زمانی از ازدواج شما را دچار تعارض در ارتباط می کند.
هیچ گاه با قصد تغییر دادن دیگری، با کسی ازدواج نکنید. زیرا تغییر رفتار نیاز به صرف زمان طولانی دارد و حتما فرد خودش باید به این نتیجه رسیده باشد که نیازمند تغییر رفتار است تا بتواند زندگی همراه با آرامشی را داشته باشد. نادیده گرفتن علامت های هشدار دهنده: یکی دیگر از اشتباهات بسیار بسیار رایج این دوران این است که به برخی از علامت های هشداردهنده توجهی نمی شود. به طور مثال اگر پسر سیگار مصرف می کند، دختر ممکن است با خود فکر کند مصرف سیگار هر چند به تعداد دفعات زیادهیچ اشکالی ندارد و یا به این مساله که طرف مقابلشان برای کار کردن اقدامی انجام نمی دهد و تلاشی نمی کند توجهی نمی کنند. ممکن است به این مساله توجه نشود که پسر در زمان های عصبانیت حرف های بسیار زشت بزند و یا در هنگام بیرون رفتن خرید نکند و سعی کند همیشه ارازن ترین چیز را بخرد و از همه مهم تر این که، تفکر بر این باشد که بعد از ازدواج تمام این مشکلات حل می شود. نادیده گرفتن این مسایل می تواند در زندگی زناشویی آسیب های زیادی را وارد نماید. اعتقاد بر تغییر طرف مقابل بعد از ازدواج: یک اشتباه خیلی رایج در ازدواج این است که ویژگی ها و نقاط منفی طرف مقابل را نادیده می گیریم و با قصد تغییر فرد بعد از ازدواج، با او ازدواج می کنیم. توجه داشته باشید که هر تغییر رفتاری و شخصیتی مستلزم گذراندن وقت زیادی است و از آن مهم تر این که اگر فرد خودش تمایلی به تغییر نداشته باشد هیچ گاه تغییری حاصل نمی شود. تسلیم مادیات شدن: در برخی مواقع افراد به دلیل مسایل مالی و اقتصادی حاضر به ازدواج می شوند و نسبت به نقاط منفی طرف مقابلشان چشم پوشی می کنند. به این نکته توجه داشته باشید که پول تنها یکی از کم اهمیت ترین مسایل در ازدواج است. حال اگر ما بنا و پایه ی ازدواج را بر این اساس بگذاریم، پایه های سستی را برای زندگی آینده خود ساخته ایم.
منبع بیتوته